Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Strona główna Katalog Autor
Stanisław Brzozowski

Stanisław Brzozowski

Epika ✖ Powieść ✖
Sortuj:

powieści Stanisława Brzozowskiego

Modernizm Alkohol Bieda Bóg Bogactwo Bogini Bohaterstwo Bunt Buntownik Car Chciwość Chłop Choroba Chrystus Ciało Cisza Cmentarz Czas Dama Deszcz Dom Drzewo Duch Duma Dusza Dzieciństwo Dziecko Dziewictwo Elita Emigrant Erotyzm Głód Góra Gospodarz Grób Grzech Gwiazda Hańba Handel Historia Idealista Jedzenie Jesień Kaleka Kara Kat Kłamstwo Kobieta Kobieta "upadła" Kondycja ludzka Krew Krzywda Ksiądz Książka Kwiaty Łzy Las List Lud Mąż Małżeństwo Marzenie Matka Matka Boska Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłość silniejsza niż śmierć Milczenie Modlitwa Morderstwo Morze Nadzieja Naród Natura Nauczyciel Nauka Niebezpieczeństwo Niebo Nienawiść Niewola Noc Nuda Obowiązek Obraz świata Obywatel Ojciec Ojczyzna Otchłań Pamięć Pan Patriota Piękno Pieniądz Pijaństwo Pocałunek Poeta Poezja Pogarda Pogrzeb Polak Polska Poświęcenie Potwór Powstanie Pożądanie Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Przebranie Przemijanie Przemoc Przysięga Radość Realista Religia Rewolucja Robotnik Rodzina Rosja Rosjanin Rozkosz Rozpacz Rozum Rycerz Śmierć Śmierć bohaterska Śpiew Samotność Sędzia Seks Sen Serce Siła Sława Słowo Smutek Spotkanie Sprawiedliwość Starość Strach Sumienie Syberia Syn Szaleniec Szatan Szczęście Szkoła Szlachcic Szpieg Sztuka Taniec Tchórzostwo Tęsknota Testament Theatrum mundi Tłum Trup Twórczość Ucieczka Uroda Urzędnik Walka Walka klas Wiara Wiatr Więzień Więzienie Wiedza Wieś Wina Wiosna Władza Wolność Wspomnienia Wyrzuty sumienia Żałoba Żart Żołnierz Żona Żyd Zaświaty Zbrodnia Zemsta Zesłaniec Zima Zwycięstwo

O autorze

Stanisław Brzozowski
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Stanisław Brzozowski

Ur.
28 czerwca 1878 w Maziarnia
Zm.
30 kwietnia 1911 w Florencja
Najważniejsze dzieła:
Legenda Młodej Polski, Pamiętnik, Płomienie, Widma moich współczesnych, Wstęp do filozofii
Najważniejsze dzieła:
Filozofia czynu (1903), Płomienie (1908), Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej (1910), Idee. Wstęp do filozofii dojrzałości dziejowej (1910), Sam wśród ludzi (1911), Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej (1912), Pamiętnik (1913), Widma moich współczesnych (1914), Książka o starej kobiecie (1914)

Krytyk literacki, pisarz, publicysta, filozof, używał pseudonimu Adam Czepiel.
Urodził się 28 VI 1878 w Maziarni koło Chełma w podupadłej rodzinie ziemiańskiej. W roku 1896 podjął studia na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie wkrótce podjął również działalność polityczną. Za udział w demonstracji przeciwko rosyjskim profesorom został na rok relegowany z uczelni. Wybrano go prezesem tajnej organizacji - Bratnia Pomoc, z kasy której podjął znaczną kwotę jako pożyczkę na leczenie ojca. Poskutkowało to wyrokiem sądu koleżeńskiego, na kilka lat zabraniającym mu działalności publicznej. Wkrótce Brzozowski został aresztowany przez władze rosyjskie pod zarzutem przynależności do tajnego Towarzystwa Oświaty Ludowej. Szantażowany podczas śledztwa, złożył obciążające dla wielu osób zeznania. W 1899 pod wpływem warunków więziennych zachorował na gruźlicę i wyjechał do sanatorium w Otwocku. Wiosną 1902 poślubił Antoninę Kolberg (bratanicę Oskara Kolberga), po czym przeniósł się do stolicy. Od 1902 publikował artykuły najpierw w "Przeglądzie Tygodniowym", później w "Głosie". Sławę zyskał dzięki polemice z Sienkiewiczem o literaturze modernistycznej, następnie wdał się w ostrą dyskusję z Miriamem.
Nawracająca choroba zmusiła go w 1905 do wyjazdu do Zakopanego, a jesienią jeździł do Krakowa, Lwowa i Zakopanego z odczytami. W styczniu 1906 ze względów zdrowotnych wyjechał najpierw do Włoch, a następnie do Szwajcarii. Po krótkim pobycie w kraju i ostrym konflikcie z Narodową Demokracją zimą 1907 ponownie wyjechał do Włoch i osiedlił się we Florencji, gdzie poświęcił się pracy literackiej.
W kwietniu 1908 rosyjska prasa emigracyjna opublikowała listy współpracowników carskiej policji sporządzone przez agenta Ochrany, Bakaja, na których znalazło się nazwisko Brzozowskiego. Pisarz zaprzeczał tym pogłoskom, w jego obronie wystąpili publicznie m.in. Irzykowski i Limanowski, protestowali także: Żeromski, Orkan, Przybyszewski, Nałkowska. Powołano sąd obywatelski, ale nawet jego dwukrotne posiedzenie nie przyniosło definitywnego rozstrzygnięcia i nie oczyszczono Brzozowskiego z zarzutów. On sam odmówił przyjazdu do Polski na trzecie posiedzenie. Zafascynowany postacią kardynała Newmana nawrócił się w tym okresie na katolicyzm. Nękany oskarżeniami i licznymi operacjami zmarł 30 IV 1911 we Florencji, gdzie został pochowany.
Dorobek literacki Brzozowskiego jest niezwykle obfity. Obejmował pisma filozoficzne (których przewodnią ideą była praca), krytyczne, dotyczące historii literatury, w tym liczne teksty popularyzatorskie, artykuły o tematyce politycznej i kulturalnej, wreszcie powieści.

A ty pisz. Ty nie wiesz, co to jest czekać na list. Przechodzą noce, myśli...

Stanisław Brzozowski, Płomienie

Ojcem duchownym systematu był smok papierowy. Stało się to w sposób niezmiernie prosty. Pan Teodor...

Stanisław Brzozowski, Widma moich współczesnych

Wy nie wiecie, co to jest matematyka! Wy myślicie: liczby, liczby! Nie! A ona śpiewa...

Stanisław Brzozowski, Płomienie
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.