Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

TAK, pomogę! Nie, tym razem nie pomogę
Strona główna Katalog Autor
Julian Tuwim

Julian Tuwim

Liryka ✖
Sortuj:

Liryka Juliana Tuwima

Współczesność Poemat Poemat dygresyjny Wiersz Alkohol Antysemityzm Artysta Bezdomność Bieda Błądzenie Błogosławieństwo Bóg Bogactwo Bogini Bohaterstwo Bunt Burza Chaos Chłop Chłopak Chleb Choroba Chrystus Chrzest Chwała Ciąża Ciało Ciemność Cień Cierpienie Cisza Córka Cud Czarownica Czas Człowiek Czyn Deszcz Dojrzewanie Dom Dorosłość Droga Drzewo Duch Duma Dusza Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Dziewczyna Dziki Dzikość Erotyzm Fałsz Filozof Flirt Głos Głupiec Głupota Gość Gra Grób Grzech Gwiazda Hałas Historia Humor Imię Interes Jedzenie Jesień Kara Kawiarnia Kłamstwo Kłótnia Kobieta Kobieta demoniczna Kochanek Koń Kondycja ludzka Konflikt wewnętrzny Koniec świata Kot Kradzież Krew Król Krzywda Ksiądz Książka Księżyc Kuchnia Kwiaty Łzy Las Lato Lekarz List Lot Lud Lustro Mądrość Małżeństwo Marzenie Maszyna Matka Mężczyzna Melancholia Mgła Miasto Miłość Miłość niespełniona Miłosierdzie Milczenie Mistycyzm Młodość Modlitwa Morze Mucha Muzyka Nadzieja Natura Nauka Niebo Niemiec Nienawiść Nieśmiertelność Noc Nuda Obcy Obraz świata Obrzędy Obyczaje Odrodzenie Ofiara Ogień Ogród Ojciec Ojczyzna Oko Okrucieństwo Omen Opieka Owoc Pamięć Pan Państwo Piękno Pielgrzym Pieniądz Pies Pijaństwo Plotka Pocałunek Podróż Poeta Poezja Pogrzeb Pojedynek Pokora Pokusa Polak Polityka Polska Potop Potwór Powstanie Pożądanie Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Próżność Prorok Przeczucie Przekleństwo Przemiana Przestrzeń Przyroda nieożywiona Przysięga Przywódca Ptak Pustynia Pycha Radość Realista Religia Rewolucja Robak Robotnik Rodzina Rośliny Rosjanin Rozkosz Rozpacz Ruiny Rycerz Rzeka Śmiech Śmierć Śpiew Świątynia Świadek Światło Święto Świętość Świt Sąd Sąsiad Salon Samotnik Samotność Seks Sen Serce Sierota Siła Słabość Słońce Słowo Sługa Smutek Spotkanie Sprawiedliwość Starość Strach Strój Stworzenie Syn Syzyf Szaleństwo Szaleniec Szantaż Szczęście Szkoła Szpital Sztuka Tajemnica Taniec Tęsknota Teatr Tłum Trup Twórczość Ucieczka Uczeń Uczta Uczucie Uroda Urzędnik Wąż Walka Walka klas Warszawa Wdowa Wiadomość Wiara Wiatr Więzienie Wieczór Wiedza Wieś Wino Wiosna Wizja Władza Woda Wojna Wolność Wróg Współpraca Wspomnienia Wygnanie Wzrok Żałoba Żart Żołnierz Życie jako wędrówka Żyd Żywioły Zabawa Zagłada Zapach Zazdrość Zdrada Zdrowie Zemsta Ziemia Zima Zwierzę Zwierzęta Zwycięstwo

O autorze

Julian Tuwim
fot. Władysław Miernicki, domena publiczna, Wikimedia Commons

Julian Tuwim

Ur.
13 września 1894 w Łódź
Zm.
27 grudnia 1953 w Zakopane
Najważniejsze dzieła:
Sokrates tańczący, Rzecz czarnoleska, Bal w operze, Wiersze dla dzieci, Kwiaty polskie

Poeta i pisarz polski pochodzenia żydowskiego, jeden z najważniejszych przedstawicieli epoki dwudziestolecia międzywojennego. Poza liryką tworzył również wodewile, libretta operetkowe oraz skecze kabaretowe; tłumaczył poezję francuską, rosyjską, niemiecką i łacińską. Był współzałożycielem kabaretu literackiego Pikador, współtwórcą grupy poetyckiej Skamander, a także członkiem założycielem Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). W trakcie swojej kariery literackiej współpracował z pismami takimi jak „Wiadomości Literackie”, „Cyrulik Warszawski”, „Szpilki”, „Problemy” czy „Skamander”.

Przyszedł na świat w 1894 roku w Łodzi. Jego ojciec, Izydor Tuwim, zdobywszy gruntowne wykształcenie (studiował w Paryżu, władał kilkoma językami obcymi), pracował jako urzędnik w Azowsko-Dońskim Banku Handlowym. Matka, Adela z Krukowskich, wychowywała się w rodzinie inteligenckiej; zmarła tragicznie w 1942 roku podczas likwidacji getta w Otwocku.

Julian Tuwim ukończył Męskie Gimnazjum Rządowe w Łodzi. W 1916 przeprowadził się do Warszawy w celu odbycia studiów na Uniwersytecie Warszawskim (prawo i filozofia), których ostatecznie nie ukończył. W 1911 roku zadebiutował przekładem wierszy Leopolda Staffa na język esperanto, a jego właściwy debiut literacki miał miejsce w roku 1913, kiedy to na łamach „Kuriera Warszawskiego” ukazał się wiersz Prośba (podpisany inicjałami Stefanii Marchew – przyszłej żony Tuwima). Podczas wojny polsko-bolszewickiej był pracownikiem Biura Prasowego Józefa Piłsudskiego. W 1939 roku wyemigrował do Francji, a następnie udał się do Rio de Janeiro i ostatecznie osiadł w Nowym Jorku, gdzie przebywał przez kilka lat. Na uchodźstwie pracował nad jednym z najszerzej zakrojonych swych dział, poematem dygresyjnym Kwiaty polskie (nigdy nieukończonym, fragmentarycznie opublikowanym już w czasie okupacji niemieckiej w Polsce).
W 1946 roku powrócił do Polski. W 1947 zainicjował powstanie Teatru Nowego, w którym sprawował funkcję kierownika artystycznego i literackiego. Wraz z żoną Stefanią, adoptowaną córką Ewą i siostrą Ireną mieszkał w otrzymanym po wojnie domu w Aninie.

Tworzył zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Jego wiersze dla najmłodszych charakteryzują się błyskotliwym humorem, wciągającą fabułą i zaskakującym zakończeniem z morałem. Natomiast twórczość skierowana do dorosłych niekiedy bywa trudna w interpretacji z uwagi na częste stosowanie gry słów i wieloznaczność. Poezja Tuwima stoi w opozycji do idei Młodej Polski. Autor był piewcą witalizmu, codzienności i zwyczajnego życia, często sięgał do motywów religijnych, mitologicznych i apokaliptycznych.

Julian Tuwim zmarł na atak serca 27 grudnia 1953 roku w Zakopanem, w pensjonacie należącym do ZAiKS-u. Jego grób znajduje się na warszawskich Powązkach.

Pan, sprośny satyr leśny, twór grecko-słowiański,
Szalonej wiosny bożek z polskim sentymentem,
Król-narwaniec, radośnik, apostoł...

Julian Tuwim, Czyhanie na Boga, Pan

Ja w szkole — koń w ogrodzie szkolnym
Wiosenną ziemię nóżką grzebie,
Ja wódkę piję — koń...

Julian Tuwim, Kwiaty polskie
— «Teklo», powiedział, «niech mi Tekla…»
Mówiąc przegląda «Porannego»,
Nie patrzy na nią, oczy biegą
Po...

Julian Tuwim, Kwiaty polskie

  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.