Julian Tuwim
Kwiaty polskie
Bo nagłą furią ksiądz zapałał
I wrzasnął: «Za drzwi! Precz, przeklęta!
Precz, pokuśnico! Milcz, zuchwała...
Hasłem tym oznaczyliśmy fragmenty, w których wprost przedstawiona jest bajkowa postać czarownicy (jak w Makbecie Shakespeare'a), albo w których ma miejsce posądzenie jakiejś kobiety o czary (dotyczy to np. matki Jagny w Chłopach, Dominikowej, która zajmuje się znachorstwem).