- Zobacz też:
- Aforyzm
- Akt prawny
- Anakreontyk
- Artykuł
- Bajka
- Bajka ludowa
- Ballada
- Baśń
- Dedykacja
- Dialog
- Dramat
- Dramat antyczny
- Dramat historyczny
- Dramat niesceniczny
- Dramat poetycki
- Dramat romantyczny
- Dramat szekspirowski
- Dramat wierszowany
- Dramat współczesny
- Dziennik
- Epigramat
- Epopeja
- Epos
- Epos rycerski
- Epos satyryczny
- Erotyk
- Esej
- Farsa
- Felieton
- Fraszka
- Gawęda
- Gawęda szlachecka
- Humoreska
- Hymn
- Idylla
- Komedia
- Kronika
- Legenda
- List
- Manifest
- Melodramat
- Motto
- Nowela
- Oda
- Odczyt
- Odezwa
- Opowiadanie
- Pamiętnik
- Pieśń
- Poemat
- Poemat alegoryczny
- Poemat dygresyjny
- Poemat heroikomiczny
- Poemat prozą
- Pogadanka
- Poradnik
- Powiastka filozoficzna
- Powieść
- Powieść epistolarna
- Powieść poetycka
- Praca naukowa
- Proza poetycka
- Przypowieść
- Psalm
- Publicystyka
- Reportaż podróżniczy
- Rozprawa
- Rozprawa polityczna
- Satyra
- Sielanka
- Sonet
- Tragifarsa
- Traktat
- Tren
- Wiersz
- Wiersz sylabotoniczny
- Zobacz też:
- Dramat współczesny
- Epika
- Liryka
Fedra to tragedia francuskiego dramaturga Jeana-Baptiste Racine z roku 1677. Autor uznawany jest za jednego z największych tragików wszech czasów oraz za mistrza w przedstawieniu kobiecej psychiki.
Na początku chciał poświęcić się kościołowi lecz nie odniósł tam sukcesu więc zajął się pisaniem. Swoje utwory opierał na motywach mitologicznych i historycznych. Fedra opowiada o nieodwzajemnionej miłości tytułowej bohaterki do swojego pasierba Hipolita, który zakochany jest w potomkini zwaśnionego z nimi rodu.
Wybrane utwory
Jean Baptiste Racine
Motywy i tematy
Autor: Jean Baptiste Racine
- Ur.
- 22 grudnia 1639 w La Ferté-Milon
- Zm.
- 21 kwietnia 1699 w Paryżu
- Najważniejsze dzieła:
- Andromacha, Fedra, Ifigenia.
Francuski dramaturg okresu baroku; tworzył tragedie fabularnie oparte na opowieściach z mitologii, historii starożytnej oraz Biblii, charakteryzujące się pogłębionymi psychologicznie konstrukcjami postaci kobiecych. Był osobą głęboko religijną, jego intelektualne zaplecze ukształtowało się w szkole jansenistów z Port-Royal. Zająwszy się twórczością literacką, na blisko dwadzieścia lat związał się z dworem króla Ludwika XIV; zyskał poparcie króla oraz został oficjalnym historiografem królewskim (bywał przeciwstawiany Molierowi czy też ,,rozgrywany" przeciw niemu). Pod koniec życia ukrył się w zaciszu domowym i rodzinnym, oddając się pobożnym praktykom.
Ładowanie