- Other:
- Aforyzm
- Akt prawny
- Anakreontyk
- Artykuł
- Bajka
- Bajka ludowa
- Ballada
- Baśń
- Dedykacja
- Dialog
- Dramat
- Dramat antyczny
- Dramat historyczny
- Dramat niesceniczny
- Dramat poetycki
- Dramat romantyczny
- Dramat szekspirowski
- Dramat wierszowany
- Dramat współczesny
- Dziennik
- Epigramat
- Epopeja
- Epos
- Epos rycerski
- Epos satyryczny
- Erotyk
- Esej
- Farsa
- Felieton
- Fraszka
- Gawęda
- Gawęda szlachecka
- Humoreska
- Hymn
- Idylla
- Komedia
- Kronika
- Legenda
- List
- Manifest
- Melodramat
- Motto
- Nowela
- Oda
- Odczyt
- Odezwa
- Pamiętnik
- Pieśń
- Poemat
- Poemat alegoryczny
- Poemat dygresyjny
- Poemat heroikomiczny
- Poemat prozą
- Pogadanka
- Poradnik
- Powiastka filozoficzna
- Powieść
- Powieść epistolarna
- Powieść poetycka
- Praca naukowa
- Proza poetycka
- Przypowieść
- Psalm
- Publicystyka
- Reportaż podróżniczy
- Rozprawa
- Rozprawa polityczna
- Satyra
- Sielanka
- Sonet
- Tragedia
- Tragifarsa
- Traktat
- Tren
- Wiersz
- Wiersz sylabotoniczny
All matching works
Motifs and themes
B
C
D
G
H
J
K
L
M
N
O
P
R
S
Ś
T
U
W
Z
Ż
Author: François-René de Chateaubriand
- Ur.
- 4 września 1768 w Saint-Malo
- Zm.
- 4 lipca 1848 w Paryżu
- Najważniejsze dzieła:
- Atala (1801), René (1802), Duch wiary chrześcijańskiej (1802), Pamiętniki zza grobu (1848-50)
Francuski pisarz, polityk i dyplomata, inicjator romantyzmu we Francji, wywarł wielki wpływ na treść i formę późniejszej literatury francuskiej. Urodzony w rodzinie arystokratycznej, monarchista, podczas rewolucji opuścił Francję. Jego podróż do Ameryki w roku 1791 zaowocowała materiałami do obszernej powieści o życiu Indian Luizjany, której dwa fragmenty wydane wcześniej w formie opowiadań, Atala i René, przyniosły mu znaczny rozgłos. Jego sławę powiększyła publikacja Ducha wiary chrześcijańskiej, apologii mądrości i piękna chrześcijaństwa. Sukcesy literackie utorowały Chateaubriandowi drogę do kariery politycznej. Początkowo zwolennik Napoleona, w czerwcu 1803 roku został mianowany sekretarzem ambasady w Rzymie. Wkrótce, zrażony działaniami Bonapartego, przeszedł do opozycji i zaangażował się w działalność polityczną jako zagorzały rojalista. Po przywróceniu monarchii parokrotnie pełnił funkcję ambasadora, kulminacją jego kariery politycznej była teka ministra spraw zagranicznych w latach 1823-1824. Po rewolucji lipcowej wycofał się z życia publicznego. W ostatnich latach życia powrócił do spisywania dla potomności swoich Pamiętników zza grobu.
Loading