Autor: Artur Schopenhauer

Autorzy Epoki Gatunki Rodzaje

Artur Schopenhauer X

Romantyzm (4)

Rozprawa (4)

Epika (4)

★
Artur Schopenhauer
O wolności ludzkiej woli
tłum. Adam Stögbauer
Epoka: Romantyzm Rodzaj: Epika Gatunek: Rozprawa
- Czytaj online
- Pobierz ebook:
  PDF EPUB MOBI FB2 TXT
  Stwórz własny plik PDF
W rozprawie o wolności woli Schopenhauer właściwie zaprzecza możliwości suwerennego podejmowania decyzji dotyczących własnego postępowania przez jednostkę ludzką.
Jednocześnie, pod koniec rozprawy, filozof broni tezy o odpowiedzialności człowieka za własne czyny, mimo że powodowany jest on w gruncie rzeczy niezależną w żaden sposób od niego koniecznością. Wydanie opatrzone zostało erudycyjnymi przypisami tłumacza, Adama Stögbauera, zawierającymi m.in. streszczenia innych, odnoszących się do tego, dzieł Schopenhauera oraz skrótową prezentację tych poglądów innych myślicieli, które stanowią filozoficzny kontekst rozprawy.
★
Artur Schopenhauer
Psychologia miłości
tłum. A.L.
Epoka: Romantyzm Rodzaj: Epika Gatunek: Rozprawa
- Czytaj online
- Pobierz ebook:
  PDF EPUB MOBI FB2 TXT
  Stwórz własny plik PDF
W Psychologii miłości Schopenhauer daje wyraz duchowi swej epoki.
Dezawuując mity romantyczne i sentymentalną wizję miłości, przedstawia zakochanie i dobór partnerów w związkach miłosnych w kategoriach naturalizmu, z odpowiednią dla XIX wieku dozą mizoginii, jaką zawiera np. twierdzenie, że zdrada u mężczyzn jest rzeczą naturalną, zaś u kobiet - wynaturzeniem.
★
Artur Schopenhauer
Sztuka prowadzenia sporów
tłum. Jan Lorentowicz
Epoka: Romantyzm Rodzaj: Epika Gatunek: Rozprawa
- Czytaj online
- Pobierz ebook:
  PDF EPUB MOBI FB2 TXT
  Stwórz własny plik PDF
Krótka rozprawa niemieckiego filozofa, która dzięki swojemu tematowi zdobyła sobie popularność również wśród czytelników nieinteresujących się filozofią. Autor zwraca uwagę na różnice pomiędzy logiką, sztuką poprawnego wnioskowania, a dialektyką erystyczną, czy też krótko: erystyką, sztuką dyskutowania, dziedziną praktyczną, w której nierzadko rzeczywistym celem rozmawiających nie jest dotarcie do prawdy, lecz uzyskanie zwycięstwa w sporze. Ta krótka książeczka zawiera uporządkowany zbiór wybiegów, sposobów stosowanych podczas dyskusji w celu wykazania, że ma się rację, choć obiektywnie słuszność jest po stronie przeciwnika. Autor, używając przewrotnego stylu, pisząc, iż „należy” uciec się do określonego postępowania, w istocie demaskuje niepoprawność lub nieuczciwość poszczególnych rodzajów chwytów dyskusyjnych, a także wskazuje przyczyny, dla których są one stosowane i bywają skuteczne.

Wybrane utwory

O religii

O wolności ludzkiej woli

Psychologia miłości

Sztuka prowadzenia sporów

Motywy i tematy

Konflikt wewnętrzny (1)

Autor: Artur Schopenhauer

Ur.: 22 lutego 1788 w Gdańsku
Zm.: 21 września 1860 we Frankfurcie nad Menem
Najważniejsze dzieła:: Świat jako wola i przedstawienie, Poczwórne źródło twierdzenia o podstawie dostatecznej, O podstawie moralności, O wolności ludzkiej woli, Metafizyka życia i śmierci, Erystyka, czyli Sztuka prowadzenia sporów

Filozof niemiecki doby romantyzmu, żarliwy przeciwnik systemu Hegla, przedstawiciel pesymizmu w filozofii.
Urodzony w niem. rodzinie kupieckiej w Gdańsku, dorastał w Hamburgu, po śmierci ojca przeniósł się z matką do Weimaru, gdzie przygotowywał się w gimnazjum do studiów uniwersyteckich. Tam też miał okazję poznać ważne dla kultury niemieckiej tego czasu postaci: Christophe'a Wielanda, tłumacza dramatów Shakespeare'a, Friedricha Majera, ucznia Herdera, zafascynowanego kulturą Indii oraz Goethego, pod wpływem którego zajął się badaniem barw i sposobem postrzegania w ogóle. Studiował na uniwersytecie w Getyndze (1809-1813), zajmując się szczególnie Platonem i Kantem. Jego rozprawa habilitacyjna (O poczwórnym źródle zasady racji dostatecznej) stała się podwaliną dalszych rozważań filozoficznych.
Dzieło główne Schopenhauera Świat jako wola i przedstawienie ukazało się w 1819 r. W 1820 r. został wykładowcą na uniwersytecie w Berlinie; z pracy tej wycofał się w 1831 r., rozgoryczony z powodu bojkotu jego zajęć przez wyznawców heglizmu, cieszącego się w tym czasie rosnącą sławą wśród studentów. Po opuszczeniu katedry osiedlił się we Frankfurcie nad Menem, gdzie spędził resztę życia.

Artur Schopenhauer w Wikipedii