Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7789 przypisów.
chwyta Dionizę za rękę, kładzie ją… — w oryginale słowne qui pro quo w tym miejscu wypada znacznie grubiej. Bardzo podobna, ale o wiele swobodniejsza scena znajduje się w Tristramie Shandy (Rozdz. CCLXXII). [przypis tłumacza]
(chwyta ją i rozbraja) Nie czyń sobie tak wielkiej krzywdy — Szekspir odrzucił niemiły szczegół obszukiwania Kleopatry dla sprawdzenia, czy nie ma jeszcze jakiej ukrytej broni (Plutarch, 80). [przypis tłumacza]
Chwytałaś chciwie w swojej lubieżności co tylko mogłaś w co gorętszych chwilach — z tych wierszy prawdopodobnie Teofil Gautier wysnuł swą powiastkę pt. Jedna noc Kleopatry. [przypis tłumacza]
chybabyś (…) chciała (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: chyba że chciałabyś. [przypis edytorski]
chybabyś miał — w znaczeniu: chyba że miałbyś. [przypis edytorski]
chybać (daw.) — biec, pędzić. [przypis edytorski]
chybać (daw.) — biec. [przypis edytorski]
chybać (daw.) — biegać, pędzić. [przypis edytorski]
chybać (daw.) — lecieć, pędzić. [przypis edytorski]
chybać (gw.) — biegać. [przypis edytorski]
chybać (gw.) — łapać. [przypis edytorski]
chyba, dalibóg, takich planów nie układa, aby najgłupsi u nas znali jego zamysły — z Pierwszej mowy olintyjskiej wynika jednak, że Filip nie taił się ze swymi awanturniczymi zamysłami. [przypis tłumacza]
chyba (daw.) — błąd; por. chybić: nie trafić. [przypis edytorski]
chyba (daw.) — błąd, uchybienie. [przypis edytorski]
chyba (daw.) — uchybienie, błąd. [przypis edytorski]
chyba (daw.) — uchybienie, niedoskonałość. [przypis edytorski]
chybaj (gw.) — idź. [przypis edytorski]
chybaj sobie — idź sobie. [przypis edytorski]
chybali — konstrukcja z partykułą -li; inaczej: chyba że. [przypis edytorski]
chybam ja (…) obciążony — chyba jestem obciążony. [przypis edytorski]
chyba — pomyłka; por. chybić. [przypis edytorski]
Chyba po szmerze małego strumyka — Ponieważ na przeciwległej stronie kuli ziemskiej nie ma innego lądu prócz góry czyśćcowej, więc stamtąd spływać musi ten strumień korytem pochyłym i krętym. W pieśni XIV widzieliśmy, że łzy spadają przez szczeliny olbrzymiego posągu stojącego w grocie góry Idy. Możemy stąd wnioskować, że z łez dusz pokutujących na górze czyśćcowej utworzył się ten strumień. [przypis redakcyjny]
chyba powiedzieć trzeba — χρὴ λέγειν, Clementza „sage man”, „powiedzmy” wcale nie odpowiada Papego „es braucht, es ist nöthig, es ist Pflicht”, ale raczej własnemu dopiskowi Clementza: „Viel nāher liegt es, an einen Betrug von Seiten des Josephus zu denken”; po dowód odsyła czytelnika do przedmowy swego przekładu Starożytności, gdzie rozpisuje się o „zarozumiałości” (Eitelkeit) Flawiusza i o szachrowaniu losami w Jotapacie. Ale Clementz przekładem swoim bardzo jaskrawo podkreślił „Eitelkeit” Józefa, jak to wykazaliśmy w uwagach do III, VII, 3, 16 i VIII, 5; tu zaś to „sage man” jest prawdziwym dysonansem nieco brutalnego humoru sędziowskiego doktora niemieckiego, który w wygodnym siedząc fotelu, na żadne tragiczne przejścia spokojnego bytu dzisiejszego niewystawiony, feruje wyroki moralne z uśmiechem na ustach, ani nie wnikając w grozę chwili, ani nie pytając się swego sumienia, jakby sam w podobnej sytuacji postąpił, bo dziś „einige sittliche Schwachen”, jak pisze dr Clementz o Flawiuszu, i „egoistische Klugheit kann man” także Niemcom „nicht wegleugnen”. [przypis tłumacza]
chyba senat i lud rzymski nad nierządne życie Witeliusza wstrzemięźliwość stawią Wespazjana, nad tyrana i okrutnika wodza zacnego — „Nie mniejszą mnie wspiera nadzieją twoja czujność, mądrość i oszczędność niżeli gnuśność, nieznajomość i okrucieństwo Witeliusza”, mowa Mucjana, Tacyt, tamże 77. [przypis tłumacza]
chyba — tu: błąd, chybienie prawdzie. [przypis edytorski]
chyba — tu: uchybienie; niedotrzymanie. [przypis edytorski]
chyba — uchybienie, niedoskonałość. [przypis edytorski]
Chyba wypędzicie — tu w znaczeniu: chyba że wypędzicie. [przypis edytorski]
chyba żeby się trafił taki czas, iżby się spór żadnym sposobem rozjąć nie mógł bez oręża; jako gdy świadkowie przysięgli różną rzecz u sądu twierdzą — świecki ten autor wolnym zdaniem piszący jedną tę okoliczność za godziwą pojedynka kładzie; lecz ani ten czas sprzyjać nie może pojedynkom, gdyż sądzić nie można, ażeby kto od prawa wyszedł nie osądzony, i żeby końca swojego nie wzięła jakiegokolwiek sprawa. [przypis edytorski]
chyba że cię dzisiaj napiętnują i tak zamkną ci usta — kto nie uzyskał głosów, tracił, nie mówiąc o grzywnie, prawo występowania powtórnie ze skargą tego rodzaju; ponieważ tu szło o skargę o nieprawność wniosku, a ta stanowiła ważny oręż polityczny, więc mąż stanu dotknięty taką karą stawał się w „republice os” politycznym trupem. [przypis tłumacza]
Chyba, że jeszcze chcemy wysuwać, jak to przecie czyni Sokrates (…) — Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, I, 4, 12. [przypis tłumacza]
Chyba że przypadkiem który jest komediopisarzem — Arystofanes (ok. 445–ok. 385 p.n.e.), najwybitniejszy z twórców komedii staroattyckiej, w sztuce Chmury (423 p.n.e.) skrytykował „nowomodne” wychowanie młodzieży, reprezentowane przez Sokratesa i jego uczniów, przedstawionych jako sofiści. [przypis edytorski]
Chyba że troszczyć się o cnotę znaczy psuć — por. Platona Apologia XVIII, koniec (przekład Witwickiego): „…namawiam młodych spośród was i starych, żeby się ani o ciało, ani o pieniądze nie troszczył jeden z drugim przede wszystkim, ani tak bardzo jak o duszę, aby była jak najlepsza, i mówię im, że nie z pieniędzy dzielność [areté po grecku, cnota, dzielność, zalety] rośnie, ale z dzielności pieniądze i wszelkie inne dobra ludzkie, i prywatne i publiczne. Więc jeżeli tak mówię i tym młodzież psuję, to może być, że to są rzeczy szkodliwe; ale jeśli ktoś twierdzi, że ja cokolwiek innego mówię, a nie to właśnie, ten kłamie”. [przypis tłumacza]
Chyba że zmiażdżysz mi głowę obcasem — w oryg. heel, co oznacza zarówno piętę, jak i obcas; Winnie nieświadomie przywołuje biblijny obraz węża-kusiciela, który z wyroku Boga zostanie zmiażdżony piętą (Rdz 3,14–15). [przypis edytorski]
chybciej (gw.) — szybciej. [przypis edytorski]
chybcikiem (gw.) — prędko. [przypis edytorski]
chybiać — tu: zaniedbywać, pomijać, zawodzić. [przypis edytorski]
chybić (daw.) — pomylić się. [przypis edytorski]
chybić — tu przen.: zawieść, nie dopisać; pominąć. [przypis edytorski]
chybić — tu: uchybić, zawieść. [przypis edytorski]
chybka — pomyłka. [przypis edytorski]
chybki (daw.) — szybki i zwinny. [przypis edytorski]
chybki (daw.) — szybki, zwinny; tu: pochopny. [przypis edytorski]
chybko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
chybko (gw.) — szybko. [przypis edytorski]
chybny — niecelny, chybiający celu. [przypis edytorski]
chybotny — dziś popr.: chybotliwy. [przypis edytorski]
chybszy (gw.) — szybszy. [przypis edytorski]
chybszy — st. wyż. przym. chybki: szybki, zwinny. [przypis edytorski]
chybszy — st. wyż. przym. od chybki: szybki, zwinny. [przypis edytorski]
chyby — błędy; por. chybić. [przypis edytorski]
chyby — uchybienia; zachowania nietrafione. [przypis edytorski]
chycą (gw.) — chwycą. [przypis edytorski]
chycę (gw.) — chwycę. [przypis edytorski]
chychota — dziś popr.: chichocze. [przypis edytorski]
chycić — dziś popr.: chwycić. [przypis edytorski]
chycić (gw.) — chwycić. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
chycić (gw.) — chwycić, złapać. [przypis edytorski]
chycić (gw.) — pochwycić, złapać. [przypis edytorski]
chyciła (gw.) — chwyciła. [przypis edytorski]
chycił (gw.) — chwycił. [przypis autorski]
chycił (gw.) — chwycił. [przypis edytorski]
chyciło (gw.) — chwyciło. [przypis edytorski]
chyciły (gw.) — chwyciły. [przypis edytorski]
chyłkiem — ukradkiem. [przypis edytorski]
chylądzią — chyłkiem. [przypis autorski]
chylać (daw.) — chylić. [przypis edytorski]
chylat — suknia honorowa, którą sułtan obdarza wielkich urzędników państwa. [przypis autorski]
chylat — w Turcji, Indiach, Persji suknia honorowa ofiarowywana osobie zasłużonej przez władcę. [przypis edytorski]
chyla tyla (gw.) — trochę. [przypis edytorski]
chylat (z arab.) — suknia honorowa. [przypis redakcyjny]
chyl (daw.) — płynna substancja powstająca w żołądku w czasie trawienia pokarmów. [przypis edytorski]
chyloł (gw.) — schylał. [przypis edytorski]
chylośny — wielki. [przypis edytorski]
chymera — chimera; kaprys. [przypis edytorski]
chynąć — rzucić; być może należy czytać: chynąc się. [przypis redakcyjny]
chynąć się (daw.) — rzucić się. [przypis redakcyjny]
chynąć się (daw.) — wpaść, rzucić się. [przypis redakcyjny]
chynąć — zanurzyć się; por. dziś: wychynąć skądś. [przypis edytorski]
chyra (gw.) — kołtun. [przypis edytorski]
Chyrów — miasteczko koło Sambora, gdzie znajdowało się kolegium jezuickie z zakładem wychowawczym dla chłopców. [przypis redakcyjny]
Chyrów — miasto na Ukrainie nad rzeką Strwiąż, niedaleko Przemyśla, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim, lokowane w 1528, niegdyś prywatne miasto szlacheckie w województwie ruskim, własność Herburtów, potem Ossolińskich i Mniszchów; tu: nazwa miasta użyta jako synonim renomowanej szkoły jezuickiej, gimnazjum męskiego, usytuowanego na terenie podchyrowsniej wsi Bąkowice, doskonale wyposażonego zakładu naukowo-wychowawczego (pracownie przedmiotowe, biblioteka, sala teatralna, muzeum przyrodnicze z kolekcją ptaków egzotycznych fundacji hrabiów Dzieduszyckich, ogród botaniczny itp.), funkcjonującego w Galicji od l. 80. XIX w. do 1939 r. [przypis edytorski]
chystać (daw.) — huśtać; kołysać. [przypis edytorski]
chytać (gw.) — chwytać. [przypis edytorski]
chyta (gw.) — chwyta. [przypis autorski]
chytał (gw.) — chwytał. [przypis edytorski]
chytrołamca (daw.) — wiarołomca. [przypis redakcyjny]
chytroście (daw., gw.) — chytrości (M.lm). [przypis edytorski]
chytrszy (daw.) — dziś: bardziej chytry, sprytniejszy. [przypis edytorski]
chytry (starop.) — tu: podstępny. [przypis edytorski]
chyże jego posły — dziś popr. forma: chyży jego posłowie. [przypis edytorski]
chyżo (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
chyżość — dziś popr.: prędkość. [przypis edytorski]
chyżość — dziś: prędkość. [przypis edytorski]
chyżość — szybkość. [przypis edytorski]
chyżość — szybkość, szybkie poruszanie się, wykonywanie czegoś. [przypis edytorski]
chyżo — szybko. [przypis edytorski]
chyży (daw.) — szybki. [przypis edytorski]
chyży — szybki, prędki. [przypis edytorski]
chyży — szybki. [przypis edytorski]
