Chodziłem „w sławie jak w słońcu”. Gębę upozowałem na śmiertelną powagę. Trzy panienki z pensjonatu...
Przechodząc w niedzielę obok redakcji „Słowa Polskiego”, zatoczyłem się jak pijany. U wejścia do redakcji...
Ha! Ha! Ksiądz pobił mnie, ale nadaremne były jego wysiłki; nie zabił mojej sławy. Chodziłem...
Chrząszcz zresztą bardzo lubił załatwiać wszelkie takie interesy i bardzo nam się dobrze działo, byliśmy...
Sława nasza była niezmierna, miłość u wszystkich uczestników balu mieliśmy niesłychaną, na życie jednakże nie...
Osiągnięcie sławy stanowi cel zarówno rycerzy, jak artystów. Jest to sposób na zdobycie ziemskiej nieśmiertelności: imię tego, kto osiągnął sławę oraz pamięć o nim przetrwać może długo po jego śmierci. W romantyzmie trwała dyskusja nad etymologią nazwy Słowian; jedni uważali, że pochodzi ona właśnie od sławy, inni, że od słowa.
