 
      
    
    
  Adam Mickiewicz
Konrad Wallenrod
Nie wiem — rzecze młodzieniec — jaki mój ród i nazwisko,
Bo dziecięciem od Niemców byłem w...
 
      
    
    
   
      
    
    
  
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.