Motyw Kobieta
w utworze Wspomnienie pani de St. Marcel z domu Chauveaux

Lat dziewięćdziesiąt ciałoś ty nosiła,

Przez krew szły twoje panieńskie nożeczki,

Przez smutek starość szła twoja pochyła,

A w trumnie leżą już tylko kosteczki;

Wszystkoś wybrała ze skarbu żywota,

Czemuż po tobie — ta wielka tęsknota?

Dawno bez męża — i bez towarzysza,

Który niedawno ciebie odszedł stary,

Przycichłaś w domu — dziś ta sama cisza

W domu — a w bramie stoją twoje mary.