Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do stopki strony

Motyw Los
w utworze Zofiówka

Gdy więc swych będzie kresów dzisiejszych dochodzić,
Ciż sami znowu wtedy będziemy się rodzić;
Taż...
↓ Rozwiń fragment ↓
Gdy więc swych będzie kresów dzisiejszych dochodzić,
Ciż sami znowu wtedy będziemy się rodzić;
Taż wilgoć nas napoi, też nakarmią strawy,
Ciż sami przyjaciele, też będą zabawy,
I znowu nas fortunne koleje podadzą
Pod mądrą i łaskawą Aleksandra władzą.
Wszystkie jestestw żyjących i nieżywych stany
Bez żadnej dawne losy odżyszczą odmiany.
Uczeni takim czasy kołujące tokiem
Wielkim zwą peryjodem, filozofów rokiem.
↑ Zwiń fragment ↑
Stanisław Trembecki, Zofiówka

Ładowanie