Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do stopki strony

Pomóż uwolnić książkę!

Motyw Kondycja ludzka
w utworze Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego)

A chciwa może odciąć rozkosz nędzą
Śmierć — tuż za nami spore czyni kroki!
Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego)
A ja, co dalej, lepiej cień głęboki
Błędów mych widzę, które gęsto jędzą
Strwożone serce...
↓ Rozwiń fragment ↓
A ja, co dalej, lepiej cień głęboki
Błędów mych widzę, które gęsto jędzą
Strwożone serce ustawiczną nędzą,
I z płaczem ganię młodości mej skoki.
O moc, o rozkosz, o skarby pilności,
Choćby nie darmo były, przedsie szkodzą:
Bo naszę chciwość od swej szczęśliwości
Własnej (co Bogiem zowiemy) odwodzą.
Niestałe dobra. O, stokroć szczęśliwy,
Który tych cieniów wczas zna kształt prawdziwy!
↑ Zwiń fragment ↑
Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego)

Ładowanie