Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do stopki strony

Motyw Strach
w utworze O czterech muzykantach

Potem kot legł sobie
W kuchni pod kominem.
Pies na samym progu
Położył się w...
↓ Rozwiń fragment ↓
Potem kot legł sobie
W kuchni pod kominem.
Pies na samym progu
Położył się w sieni,
A osioł na dworze
Wśród bujnej zieleni.
A tymczasem zbóje
Wysłali jednego.
Idzie po cichutku
Do domku swojego;
Potknął się o Burka,
A ten buch! go nogą.
Zbój do sieni biegnie,
Pies go ugryzł srogo.
W kuchni kot czatował:
Wnet na zbója skoczy;
Skrwawił mu pazurem
Czoło, nos i oczy.
A kogut na grzędzie
W mig narobił krzyku:
— Hej! łapać złodzieja!
Łapać! Kukuryku!
Wraca zbój do lasu,
Dziwy opowiada:
— Dom nasz zamieszkała
Złych duchów gromada.
Jeden pchnął mnie nożem,
Drugi dał mi kije,
Trzeci tak podrapał,
Że już ledwo żyję.
A czwarty wciąż wołał,
Żeby mnie trzymali.
Nie ma tu co robić,
Chodźmy, bracia, dalej.
↑ Zwiń fragment ↑
Artur Oppman, O czterech muzykantach

Ładowanie