Spis treści
Oda IIIPiramida Cestiusza[1]tłum. Stefan Napierski
1
RuinyGłuchy monument; ty surowo patrzysz,
Gruzy, grobowce oglądający jeno,
Szczątki od Romy tu przetacza w dale,
Wije się Tyber!
5
Dumna mogiło, dźwignęła cię pycha,
Dwoma piętrzysz się tysiącami lat. August
Światu narzucił strwożonemu poprzez
Trupa Cezara!
Kości spokojnie niechaj spoczną moje
10Tutaj, ojczyzny rozproszone z dala,
W szrony ziębiącej ponad wargą wszelki
Oddech płonący!
Wiedźcie raczej mnie chociażby i w piekło,
Dusze pradawne w schronieniu tam drzemią,
Homer hymny tam wznosi, w laurach spocznie
20Sofokl[3] znużony.
NadziejaMyśli śmiertelne, zmilknijcie! Kwitnie
Radość istnienia w ludzie rzymskim jeszcze,
W ludzie namiętność bywa jako płomień,
Wierny przyjaźni!
25
Przetrwaj, o, serce, przecierp czasy doli,
Same na siebie zdane. Zadźwięcz skrycie
Śpiewem, potokom równym, brzmiącym echem,
Śpiewem przemożnym!
Przypisy
[1]
Piramida Cestiusza — grobowiec w formie piramidy wystawiony w końcu I. w. p.n.e. rzymskiemu ekwicie i pretorowi Gajuszowi Cestiuszowi Epulonowi (zm. 43 p.n.e.), który jako przeciwnik Marka Antoniusza zginął na mocy proskrypcji; monumentalna budowla znajdująca się w okolicy Porta Ostiensis została następnie włączona w obręb Murów Aureliańskich; stanowi jeden z popularnych zabytków w Rzymie (m.in. ze względu na niezwykłą formę wśród architektury miasta). [przypis edytorski]