Spis treści

Karol Maliszewski***

dla Alka Radomskiego

W pudełkach, w których mieszkam,

jest dużo zielska.

Skrzypią podłogi w pudełkach,

w których mieszkam.

Pudełko podwórka; i ktoś tam nosi

ciasne półbuty po mnie;

pudełko tarasu, jestem ubogi,

uboższy o dach nad głową.

Pudełko ulicy otwierane czule,

zamykane z drżeniem —

dziecięca twarz słońca zagląda

do królika w sianie, podsuwa mu liść.

W pudełku, w którym śpię,

są rośliny; najczęściej paprocie,

skrzypy odciśnięte w węglu,

jest pleśń od północnej strony

i mrowisko, co ogryza na kość.

StarośćA tamto pudełko to starość,

z pergaminu zsuwa się sznur

…rozwiń, rozwiń se

ostrożnie przymierzając

zmarszczki, brodę, żałość.

W pudełku żyda na dnie

to ci pozostało.