Spis treści
- Piękno: 1
Leda[1]
1
Czy znacie Ledę Michała Anioła[2]
W skrzydłach łabędzia z rozkoszy mdlejącą,
Nagą, z diademem u boskiego czoła?
Świat cały piersią oddycha gorącą,
5Cicho — — i tylko dalekiego morza
Słychać gdzieś falę o falę dzwoniącą.
Kaskady blasku rzuca słońca zorza,
Jak opar z wody, woń wznosi się z kwiatów
I mgłą rozwiewną płynie na przestworza.
10
A lśniąc od słońca płomiennych szkarłatów,
W przecudne linie gnie się nagie ciało,
Na ziemi leżąc pełnej aromatów.
PięknoI co się komu kiedy marzyć śmiało
W snach najgorętszych o kobiecym pięknie:
15Tu ma, wcielone ręką mistrza śmiałą.
A każdy członek[3], zda się, w oczach mięknie
Od palącego rozkoszy nadmiaru
I w cichym ruchu rzeźbi się przepięknie.
Nagości owej promiennego czaru
20W żadnym się słowie wypowiedzieć nie da;
Myśli się mroczą od zmysłów pożaru
Przypisy
[1]
Leda — w mitologii greckiej królowa Sparty, uwiedziona przez Zeusa, który przybrał postać łabędzia. Królowa urodziła potem Polideukesa, Helenę i Klitajmestrę (według jednej z wersji mitu wylęgli się oni z jaj). [przypis edytorski]
[2]
Michał Anioł — Michelangelo Buonarotti (1475–1564), malarz, rzeźbiarz, poeta i architekt włoskiego renesansu, najsłynniejszym jego dziełem jest Sąd Ostateczny z Kaplicy Sykstyńskiej; opisywany przez Tetmajera obraz Leda i łabędź namalował w r. 1530. [przypis edytorski]
Proszę czekać...
