Spis treści
Z rozmyślań
Kondycja ludzka, Życie jako wędrówkaGdziekolwiek jesteś, chciałbyś odejść precz,
Aby gdzie indziej być w tej samej chwili,
Rojąc, że w jutrznię los twój się przechyli
Na innym miejscu… To codzienna rzecz!
Gdziekolwiek jesteś, chciałbyś odejść w dal,
Bo wiesz, że nigdzie nie jest miejsce twoje —
I płyniesz, zawsze rozdarty na dwoje,
Bo płyniesz zawsze do nieswoich fal.
UcieczkaGdziekolwiek jesteś, chciałbyś iść gdzie bądź,
Gdzie ciebie nie ma, bo gdzie ciebie nie ma,
Nie ma twych smutków — i twa rozpacz niema
Już cię nie trwoży… Dalej, wiosło trąć!