Do nocy → ← Z sankami w grobie

Spis treści

Pjotr [1] JanickiNadal aksamit: lirykiMokra koszulaMokra koszula

Maszerować z uczuciem nie jak indyk w obejściu,

niech pośród warzyw nie będzie dynią,

i tak dalej,

żeby na końcu wykładać paprochy

pytany, jak używałem słuchu wtedy,

gdy rozpowiadałem,

że nie pękam w samotności

i jakie to wrażenie.

Wiem wiem, coś znowu nie tak:

sadzam wujka z tym jego przestraszonym życiem

na wózku i wiozę na parking mówiąc, że dobrze wygląda.

Gwiazdy jakby na to czekały.

Pjotr — zapis zgodny z pierwszym wydaniem: Pjotr Janicki, Nadal aksamit: liryki, Agencja Wydawnicza Agar, Warszawa 2006. [przypis edytorski]