Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Anatole Le Braz, Monna Kerywel

Anatole Le Braz

Monna Kerywel

tłum. Bronisława Ostrowska

Spis treści

    1. Choroba: 1
    2. Kobieta "upadła": 1
    3. Łzy: 1
    4. Miłość: 1
    5. Miłość niespełniona: 1 2
    6. Powitanie: 1
    7. Sługa: 1
    8. Spotkanie: 1
    9. Śmierć: 1
    10. Wdowa: 1

    pisownia łączna / rozdzielna: zdaleka > z daleka; pokryjomu > po kryjomu

    Anatole le BrazMonna Kerywel[1]tłum. Bronisława Ostrowska

    1
    Monna Kerywel, gdy swe owce spędza,
    Gdy na pole idzie ponad jasny zdrój,
    Wraz z krzyżykiem złotym, święconym przez księdza,
    Monna Kerywel kładzie najpiękniejszy strój.
    5
    Spotkanie, PowitaniePiękny rycerz jasny przyjechał z daleka
    I powitał słodko Monnę Kerywel.
    Bogaty go ubiór dostojnie obleka,
    A mowa jest jako wonnych kwiatów biel.
    ŁzyMiłość niespełnionaMonna Kerywel, jak ma odrzec — nie wie,
    10
    Szlachetnemu panu, co pozdrowił ją…
    Lecz jej serce tonie w ciepłych łez zalewie:
    Jutro Monna Kerywel zaleje się łzą.
    Kobieta "upadła"Serce, gdy topnieje, spływa w łzawej fali.
    Zimny wicher nocny goni kłęby tucz[2]
    15
    Kiedy świetny rycerz zniknął z koniem w dali,
    Serce Monny Kerywel łzą się lało z ócz[3].
    Choroba, Miłość niespełnionaGdy kurowie[4] pieją w jutrzenkową porę,
    Tedy Monna Kerywel rzecze matce swej:
    «Córa matki mojej ma dziś serce chore,
    20
    I zarazą sklętą[5] jest choroba jej…»
    — «Nie rozpaczaj, Monna, rada tu się znajdzie:
    Oto ci zbudujem nowy biały dom,
    Dom ci wybudujem na Wysokiej Landzie,
    Byś tam w tajemnicy dała płynąć łzom.
    25
    WdowaBędziesz płakać wiecznie w twoim nowym domu:
    Płakać w dzień i w nocy! Płakać w skwar i w śnieg!
    Aż rzekną, żeś wdowa, co tam po kryjomu
    Opłakuje męża, który w morzu legł.»
    Sługa— «Na Wysokiej Landzie nadmiar[6] smutno będzie.
    30
    Chciejcież mi przynajmniej dać — na żywy Bóg —
    Przyjaznego sługę, co tam wraz osiędzie[7],
    By mi niecić ogień, wodę nosić mógł!»
    — «Monna! ty nie będziesz mieć wiernego sługi!
    W twoim nowym domu będziesz sama żyć!
    35
    Sama z zimnym wiatrem ponad polne smugi
    Na Wysokiej Landzie będziesz łkać i śnić.»

    *

    Miłość, ŚmierćMonno Kerywel na Wysokiej Landzie!
    Krzyżyk włóż i piękną uczyń się do snu:
    Oto słodki rycerz dzisiaj cię odnajdzie —
    40
    Lecz zaślubnik zmarłych, rycerz-duch, Anku[8]!

    Przypisy

    [1]

    Monna Kerywel — w oryginale fr. tytuł tego wiersza brzmiał: La lepreuse (tj. trędowata), a nazwisko bohaterki pisze się: Monna Kérivel. [przypis edytorski]

    [2]

    tucza — chmura. [przypis edytorski]

    [3]

    ócz — dziś popr. forma D. lm: oczu. [przypis edytorski]

    [4]

    kur (daw.) — kogut; kurowie — dziś popr. forma M. lm: kury. [przypis edytorski]

    [5]

    sklęty — przeklęty. [przypis edytorski]

    [6]

    nadmiar — tu: nazbyt. [przypis edytorski]

    [7]

    osiędzie — dziś: osiądzie. [przypis edytorski]

    [8]

    Anku własc. Ankoù — postać występująca w folklorze bretońskim, personifikacja śmierci lub jej sługa i zwiastun, przewodnik dusz. [przypis edytorski]

    x