Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Pola Braun, List do Warszawy

Spis treści

    1. Warszawa: 1
    2. Wojna: 1

    Pola BraunList do Warszawy

    1
    Warszawa, WojnaLedwo tylko w baraku się zamyślę[1],
    Wpatrzona w okno przez mgłę upartych łez,
    Wnet o Warszawie marzę i o Wiśle,
    I tak mi smutno, i nie wiem, co mi jest.
    5
    A właśnie wczoraj przy kubku czarnej kawy,
    Czarnej, jak moja utrapiona myśl,
    Ktoś stanął przy mnie: „Daj list do Warszawy,
    Pośpiesz się tylko, wyjeżdżam dziś”.
    Ref. Warszawo, cóż ci napiszę,
    10
    Warszawo w gruzach, Warszawo w krwi,
    Rytm twoich ulic czy znów usłyszę?
    Matczyny grodzie, smutno mi.
    Warszawo moja ukochana,
    Czy twa piosenka — to kuli świst?
    15
    Syreno dumna, wytrwaj w kajdanach,
    Na sercu połóż ten mój list!
    Pragnę przypaść do gruzów twoich ulic,
    Całować mury, do serca je przytulić…
    Mój grodzie sentymentalny,
    20
    Miasto młodości i pierwszych drżeń.
    Powrócić kiedyś na Plac Teatralny
    W pierwszy słoneczny wolny dzień!
    Pomyślcie sami, już kilka dni potem
    List z Warszawy przywieziono mi.
    25
    List bez adresu i bez adresata,
    Pisany łzami pod grozą wrażych[2] luf
    W płonących bombach, lontach i granatach,
    A w liście było tylko kilka słów.
    Ref. Warszawa czeka cię wierna,
    30
    uparta, mocna jak miejski bruk.
    Choć męka walki jest bezmierna,
    Choć nęka obcych butów stuk,
    Warszawy zroszonej łzami
    Nie zniweczy ogień ni wroga trud,
    35
    Ni obcy plakat murów nie splami,
    Bo pod plakatem stary bruk.
    Będziesz cegły ugniatać własnym potem,
    Z tych cegieł miasto powstanie nowym lotem,
    Więc nie bądź sentymentalny,
    40
    Spędź z czoła smutek i gniewu cień!
    Powrócisz znowu na Plac Teatralny
    W pierwszy słoneczny wolny dzień.

    Przypisy

    [1]

    w baraku się zamyślę — piosenka List do Warszawy napisana została przez autorkę w getcie warszawskim. Była śpiewana w teatrze „Femina”, jednym z pięciu teatrów działających na terenie getta; prowadzony przez dramaturga i satyryka Jerzego Jurandota znany był z wysokiej jakości repertuaru, także rozrywkowego. Po deportacji autorki do Majdanka wiersz był śpiewany także w tym obozie, przy czym dokonano adaptacji: w pierwszym wersie zamieniono „w kawiarni” na „w baraku”. Udostępniamy tę właśnie wersję za publikacją Towarzystwa Opieki na Majdankiem Pieśni zza drutów… (Lublin 1985). KL Lublin, nazywany także Majdankiem lub obozem na Majdanku, to działający w l. 1941–1944 nazistowski obóz pracy dla jeńców wojennych, następnie obóz koncentracyjny, a od 1942 także obóz śmierci.

    Od wiosny 1942 r. na Majdanek kierowano liczne transporty Żydów (głównie ze Słowacji, a także Protektoratu Czech i Moraw, Niemiec oraz z Lubelszczyzny). Od wiosny 1943 r. zwożono tu ludność żydowską z likwidowanych gett: warszawskiego i białostockiego. Najwięcej osób straciło życie w wyniku rozstrzeliwań oraz w komorach gazowych, które uruchomiono jesienią 1942 r. Ostatnim elementem „Akcji Reinhardt”, czyli planu ostatecznej likwidacji ludności żydowskiej z terenu Generalnej Guberni i Okręgu Białostockiego, była masowa egzekucja, która odbyła się 3 i 4 listopada 1943 r. W ciągu jednego dnia wymordowano wówczas ok. 18 tys. Żydów z Majdanka oraz innych obozów na terenie Lublina (a także 25 tys. w innych miejscowościach). Akcja ta o kryptonimie „Erntefest” (niem. Dożynki) była największą jednostkową egzekucją przeprowadzoną w czasie drugiej wojny światowej w obozach koncentracyjnych. Właśnie w trakcie tych „Dożynek” zamordowano autorkę, Polę Braun.

    [przypis edytorski]

    [2]

    wraży — obcy, wrogi. [przypis edytorski]

    x