Spis treści
Modlitwa o koniec wojny
Apokalipso siedmiokrotna,
mechanizmie spraw ostatecznych,
abrakadabro krwawych głodna
rzeczy!
ModlitwaLub Ty, co je zastępujesz po trochu —
jakiś stary, bardzo stary Panie!
Spraw, niech wreszcie wytęskniony pokój
nastanie!
Wytrąć już wreszcie, dobry Boże,
komukolwiek z rąk mordercze noże!
Cóż to dla Ciebie?
W ręce piorunowe klaśniesz,
okręcisz się trzy razy w obłoku,
no i już
właśnie
pokój.
A w tym pokoju daj nam, dobry Panie,
obrazek z bohaterem na ścianie,
i chorągiewki kolorowe,
i radiową mowę,
i piwo po obiedzie,
i na śniadanie mleczko.
A pod oknem w tym pokoju orzechowe biureczko,
w nim szufladkę,
gdzie by leżał Kapitał Marksa[1] i czysty kołnierzyk.
Daj nam, Panie, sanacyjną[2] posadkę
i kolorowych na paradzie żołnierzy.
Jeśli to nie za wiele —
ześlij na nasze głowy zmęczone,
jak deszcz niebieskich róż:
święte, nieruchome niedziele,
noce długie — dni krótkie
i gazety co rano cieplutkie,
gdzie by nowi
wieszcze narodowi
zrozumiałe pisali poematy
na patriotyczne tematy,
gdzie by wyraziciele woli społeczeństwa,
piętnowali czyjekolwiek bezeceństwa,
lub żądali niezaśmiecania ulic,
lub orderu
dla cechu elektrotechników-monterów.
MieszczaninI jeszcze tylko podaruj nam, Panie,
w długie zimowe wieczory
wycinki z gazet skrzętnie poskładane
i wspominanie — wspominanie —
i szloch serdeczny w noce niedospane,
i sen lekki.
Przypisy
[1]
Marks, Karol (1818–1883) — niemiecki działacz rewolucyjny i filozof, twórca marksizmu, światopoglądu głoszącego materialistyczny i rewolucyjny pogląd na świat. W 1848 napisał razem z Engelsem Manifest partii komunistycznej. [przypis edytorski]
[2]
sanacja (z łac. sanatio, uzdrowienie) — powstała od hasła „sanacji moralnej” nazwa obozu politycznego zwolenników Józefa Piłsudskiego, rządzących Polską w latach 1926–1939. [przypis edytorski]