Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do stopki strony

Motyw Uczta
w utworze Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale

Ach, jakież to smaczne
Rozchodzą się w tej karczmie zapachy kołaczne,
Coś niby gęś i...
↓ Rozwiń fragment ↓
Ach, jakież to smaczne
Rozchodzą się w tej karczmie zapachy kołaczne,
Coś niby gęś i prosię, i pieczone cielę,
Musi tu być wesele.
Gdyby się tam jak wkręcić, ale jak, to sztuka.
Wstydzę się niepomału w tak liczną gościnę
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale

Ładowanie