Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do stopki strony

Motyw Pożądanie
w utworze Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale

Otós to, miły Jonku, moja bida cała,
Pani młynarka tak się we mnie pokochała,
Ze...
↓ Rozwiń fragment ↓
Otós to, miły Jonku, moja bida cała,
Pani młynarka tak się we mnie pokochała,
Ze, kaj mie tylko spotka, w oboze cy w gumnie,
Zaras chce całusa u mnie.
Ongi, jak mie pod stogiem siana psycapiła,
Tak mię ściskała, niecnota,
Ledwie mnie nie udusiła.
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
Ach, Stasieńku miły!
Tyś moją dusą, tyś jest mojem zdrowiem!
Jus cię od świtu sukam...
↓ Rozwiń fragment ↓
Ach, Stasieńku miły!
Tyś moją dusą, tyś jest mojem zdrowiem!
Jus cię od świtu sukam, pewnie cię zwabiły
Dziewuchy, wej, do karcmy — a ja bes cie konam!
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
Nie, Pani Bartkowa,
Niech nas Pan Bóg od takiej pokusy zachowa,
Nie słysycies to, jak...
↓ Rozwiń fragment ↓
Nie, Pani Bartkowa,
Niech nas Pan Bóg od takiej pokusy zachowa,
Nie słysycies to, jak nas ksiądz o to strofuje?
DOROTA
O ba, niech sobie tam ksiądz zdrowiuchno zartuje.
Pamiętam ja, jak do mnie kopercaki palił,
Kiedym, wej, chusty prała, mało mnie nie zwalił
W Wisłę, a zem go chciała kijonką psemiezyć,
Nie ze wsyćkiem to pono trzeba księdzu wiezyć.
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
Pocies ty mnie, biedną,
Pocałuj mnie, choćby ras!
Chwyta go za szyję.
STACH
Ej! Cy...
↓ Rozwiń fragment ↓
Pocies ty mnie, biedną,
Pocałuj mnie, choćby ras!
Chwyta go za szyję.
STACH
Ej! Cy tes to licho,
Dajcie pokój, bo będę wzescał.
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale
Ja, mój Panie,
Nie myślę, ze on chultaj, jeno ze kochanie
Jest to sidło na...
↓ Rozwiń fragment ↓
Ja, mój Panie,
Nie myślę, ze on chultaj, jeno ze kochanie
Jest to sidło na ptaski, a wędka na ryby;
Kto go tylko skostuje, zginie bez ochyby.
Moja ciotka, co męza tes starego miała,
Słuchaj, Waspan, jak sobie cęsto śpiewywała.
PIOSNKA
Kiej się kobieta usadzi,
Choćby był chłopak ze skały,
Taki ci węgiel podsadzi,
Ze się cłek rospali cały.
Węgiel ten natura daje,
Pses niego wsytko się rodzi.
On cęsto swazy i godzi,
Z niego cały świat powstaje.
Taką to, wejcie, broń mają
Wsystkie kobiety na świecie.
Prózno ich, chłopcy, nie chcecie,
Gdy na was ockiem zucają.
Choćby najtęsse chłopaki
Nigdy im w boju nie starcą,
Bo ony mają, wej, tarcą,
Co wsystkie zmoze junaki.
↑ Zwiń fragment ↑
Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale

Ładowanie