Spis treści
- Rodzina: 1
pisownia joty: Benjaminek > beniaminek
pisownia wielką / małą literą: Benjaminek > beniaminek
interpunkcja - dodano przecinek (aby oddzielić wtrącenie): zazdrosna, i pieści (trzaska w gębę służkę, o którą jest zazdrosna i pieści butlisko); pierścioneczek, to (Palec, na który nasuwa się pierścioneczek to ich dziewuszka); usunięto przecinek: zwinna i pyskata, Zerbinka
Pięć palców dłonitłum. Stefan Napierski
(Krewniacy Jana de Nivelle[1])
1RodzinaKciuk jest to ów opasły oberżysta flamandzki, o animuszu żwawym i sprośnym, który pyka[2] u swych drzwi, pod godłem podwójnego marcowego piwska.
2Paluch wskazujący to jego połowica, babsko suche jak sztokfisz[3]: od świtu trzaska w gębę służkę, o którą jest zazdrosna, i pieści butlisko, w którym jest rozkochana.
3Środkowy paluszek to ich synalek, chłopczysko ociosany toporkiem od biedy, który byłby żołdakiem, gdyby nie był piwowarem, i który byłby szkapą, gdyby nie był mężczyzną.
4Palec, na który nasuwa się pierścioneczek, to ich dziewuszka, zwinna i pyskata Zerbinka, która sprzedaje koronki dostatnim damom i nie droczy się o uśmieszki z kawalerami.
5I maleńki paluszek jest to beniaminek[4] rodzinki, brzdąc zasmarkany od płaczu, który wiesza się stale matczynej spódnicy, jak skrzat wiszący u pyska wilkołaka.
6Pięć palców dłoni to najbardziej zdumiewająca koniczyna pięciolistna, jaką kiedykolwiek wyhaftowały kwietniki Harlemu, grodu godnego.
Przypisy
Jan de Nivelle — bohater licznych fr. piosenek ludowych oraz przysłowia o nieposłuszeństwie: Pies Jana de Nivelle ucieka, kiedy się go woła. U źródeł tego motywu leży postać fr. barona, Jeana de Montmorency-Nevele (1422–1477), który nie wykonał rozkazu króla Ludwika XI, za co został wydziedziczony przez ojca i znienawidzony przez lud. [przypis edytorski]
