Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Wtem spod nieba ktoś zawoła:
— A wy skąd tu, wiercipięty?
I nadleciał kruk jak smoła...
Twórczość Zofia Rogoszówna
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Kruk miał wujków przymiot rzadki,
gawronięta psuł po trochu;
nieraz wstawiał się u matki,
kiedy...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Wtem coś drgnęło u kotary,
błysły złotej frędzli skręty
i ukazał się kruk stary,
kruk...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Krągłym ślepiem powiódł wkoło
i w łeb czarny się zastuka:
— Czegoś tutaj niewesoło…
Nie oszukać...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Kruk odsapnął ze wzruszenia,
po czym modą staroświecką
w łeb się skrobnął od niechcenia
i...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
— Kra! kra! a to sprytne sztuki!
Mądre jak prawdziwe kruki!
Toż to matka dziób rozdziawi...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
To pochyla swój łeb kruczy,
to z podziwu wzrok wyłupia,
to podgardle gładząc, mruczy:
— Hm...
Zofia Rogoszówna
Dzieci pana majstra
Kruk poderwał się na nogi:
— Cud-królewno, zbądź się trwogi!
Kruk ma łeb nie od parady...
