Author: Cecylia Walewska,
motif: Kobieta "upadła"

Ur.

2 listopada 1859 w Nowo-Radomsku

Zm.

Zm. w kwietniu 1940 w Warszawie

Najważniejsze dzieła:

Z dziejów krzywdy kobiet (1908), Ruch kobiecy w Polsce (cz. 1--2, 1909), Słówko o kobietach i apel do kobiet (1920), Kobieta polska w nauce (1922), W walce o równe prawa. Nasze bojownice (1930); z prozy: Z paradoksów życia (1897), Podsłuchane (1897), Koleżanka Stefa (1913), Zapomnisz? (1914), Bez duszy (1899), Autor (1903), Dusze współczesne (1913), Biała pani (1914), Błąd (1916)

Polska prozaiczka, publicystka, i działaczka ruchu kobiecego. Z wykształcenia nauczycielka muzyki, dokształcała się na Uniwersytecie Latającym oraz w Towarzystwie Kursów Naukowych. W l. 1899--1927 członkini redakcji czasopisma ,,Bluszcz", zajmującego się kwestią emancypacji kobiet. W 1901 r. zesłana na Syberię za udział w manifestacji na cześć Kilińskiego. W latach 1906--1913 uczestniczyła w pracach Towarzystwa Kultury Polskiej. Po odzyskaniu niepodległości przez kilka lat pracowała jako referentka do spraw zatrudnienia kobiet w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. Była członkinią m.in. Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich i Polskiego Stowarzyszenia Równouprawnienia Kobiet Polskich. Publikowała m.in. w czasopismach: ,,Antrakt" (debiut w 1876), ,,Tygodnik Ilustrowany", ,,Tygodnik Mód i Powieści", ,,Kobieta Współczesna", ,,Kurier Codzienny", ,,Kurier Warszawski".

W określeniu kobiety jako upadłej kryje się pewien rodzaj hipokryzji oraz drogowskaz ku pruderyjnej i drobnomieszczańskiej moralności (zresztą w Moralności pani Dulskiej znajdziemy przynajmniej dwa przykłady kobiet ,,upadłych"). Nie sposób jednak nie przyznać, że jest to motyw bogato egzemplifikowany w literaturze — obejmuje nie tylko postaci prostytutek — takich jak Magdalenka z Lalki, ale też liczne bohaterki, których zachowanie jest oceniane jako nieodpowiadające roli kobiety i potępiane. Gdy nie powiodły się próby znalezienia innego określenia, wprowadziliśmy motyw, zaznaczając za pomocą cudzysłowu dystans wobec wartościującego epitetu stanowiącego drugi człon nazwy. Zdajemy sobie sprawę, że wyszukując fragmenty na ten temat, tworzymy przede wszystkim zbiór wypowiedzi stereotypowych — jednak może warto je zebrać i zinterpretować.