Motif: Wojna,
author: Alfred Jarry

Kiedy w grę wchodzi poważny konflikt zbrojny, angażujący całe państwa lub znaczną część ich społeczności (wojna domowa) — konsekwencje są bardzo poważne: wojna oznacza nie tylko walkę (bitwy) na frontach, w której giną żołnierze, ale także głód, pożary, zniszczenia miast i wsi, cierpienie ludności cywilnej, szerzenie się chorób. Wojna, będąc zaburzeniem porządku społecznego i formą zinstytucjonalizowanej przemocy, stwarza warunki do rozmaitych nadużyć — przede wszystkim nadużyć władzy oraz do okrucieństw popełnianych w nadziei, że w wojennym zamęcie zbrodnicze czyny uda się zachować w tajemnicy. Oczywiście wojny służą załatwianiu różnych interesów, przede wszystkim politycznych. Choć wojny powodują na ogół załamanie się handlu, niektórzy umieją wykorzystać tę okazję, by osobiście się wzbogacić, np. Wokulski, bohater Lalki Prusa zrobił majątek na dostawach dla wojska (zob. też: przywódca, śmierć bohaterska).

Ur.

8 września 1873

Zm.

1 listopada 1907

Najważniejsze dzieła:

Ubu król czyli Polacy, Nadsamiec, Czyny i myśli doktora Faustrolla, patafizyka

Francuski dramaturg, autor powieści i wierszy, a przy tym znana, ekscentryczna postać paryskiej cyganerii przełomu wieków XIX i XX. Jarry uważany jest za prekursora surrealizmu i teatru absurdu - w takim samym stopniu dzięki twórczości, jak i za sprawą prowokacyjnego stylu życia. Miłośnik jazdy na rowerze i broni palnej (nosił ze sobą rewolwer, którym z upodobaniem straszył ludzi), twórca humorystycznej pseudonauki znanej pod nazwą "patafizyka", a traktującej o wyjątkach. Umarł w młodym wieku, wskutek gruźlicy, w której zwalczaniu nie pomagał bynajmniej alkoholizm.
Za najważniejsze jego dzieło uważana jest farsa Ubu król czyli Polacy. Jej pierwowzór powstał w latach, kiedy 15-letni Jarry uczęszczał do gimnazjum w Rennes, i był wspólnym dziełem uczniów wykpiwających jednego z nauczycieli. Dwóch z tych uczniów, bracia nazwiskiem Morin, już po śmierci Jarry'ego próbowało zresztą przekonać świat literacki, że to oni są rzeczywistymi autorami dramatu. Sam Jarry zaś, po skandalicznej premierze w roku 1896, z upodobaniem naśladował swojego bohatera. Oznaczało to mówienie ze specyficznym akcentem, przesadną komplikację zdania oraz epatowanie wulgaryzmami, jako że sama sztuka rozpoczyna się słowem "merdre", przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego błyskotliwie przetłumaczonym jako "grówno".
Ten sam tłumacz określa Ubu króla jako kabaret historyczny, wyśmiewający dzieje jako ciąg absurdalnych i krwawych zbrodni, korzystający przy tym ze schematów fabularnych znanych ze sztuk Shakespeare'a, a w pewnym sensie zapowiadający również szaleństwo I wojny światowej. Więcej na ten temat można przeczytać w dołączonym do sztuki tekście Od tłumacza.
Ubu stał się bohaterem jeszcze kilku spośród napisanych przez Jarry'ego fars, niewystawianych jednak za życia autora.