Motyw: Piekło,
autor: Mark Twain

Jako miejsce potępienia wiecznego, piekło pojawia się przede wszystkim w utworach (i ich fragmentach) mających ambicje moralizatorskie (wiąże się więc z motywami dobra, zła, grzechu, szatana i służących mu pomniejszych diabłów). Bywa umiejscawiane w zaświatach, odnosząc się do życia pośmiertnego, ale zdarza się, że życie doczesne - i w związku z tym obraz świata - przedstawia się jako piekło (względnie czyściec). Piekło opisywano ze szczególną lubością w średniowieczu, na progu renesansu powstało zaś fundamentalne dzieło na ten temat: Boska Komedia Dantego. Motyw piekła nie przestał być ważny w baroku i romantyzmie, fascynował twórców okresu modernizmu (np. Kasprowicza). Natomiast we współczesności – w związku z apokaliptycznymi przeżyciami podczas dwóch wojen światowych – piekło umiejscawia się na ziemi i włącza w historię.

Ur.

30 listopada 1835 w osadzie Florida, Monroe, stan Missouri

Zm.

21 kwietnia 1910 w Redding, stan Connecticut

Najważniejsze dzieła:

Przygody Tomka Sawyera (The Adventures of Tom Sawyer, 1876), Książę i żebrak (The Prince and the Pauper, 1882), Przygody Hucka Finna (The Adventures of Huckelberry Finn, 1884), Jankes na dworze króla Artura (A Connecticut Yankee In King Arthur's Court, 1889), Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg (The Man Who Corrupted Hadleyburg, 1900)

Własc. Samuel Langhorne Clemens. Amerykański pisarz pochodzenia szkockiego, satyryk, humorysta. W dzieciństwie pracował w drukarni, następnie jako pilot statków rzecznych na Missisipi, poszukiwacz złota, wreszcie jako reporter. W 1865 r. rozgłos przyniosło mu opowiadanie O sławnej skaczącej żabie z Calaveras (The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County). Autor 28 książek, wielu opowiadań i reportaży.
Znajomość Marka Twaina z polskim wynalazcą Janem Szczepanikiem zaowocowała reportażem The Austrian Edison Keeping School Again (1898). Pisarz angażował się też w sprawy społeczne i polityczne. Miał czworo dzieci, jego jedyna wnuczka zmarła bezpotomnie.