Spis treści

Kazimiera ZawistowskaEpitaphium [1]

O usta całowane, drogie usta twoje!

Złote życia na oścież otwarte podwoje,

Słońce! Słońce w upalnym rozgorzałe lecie!

Słońce, słońce! I maków purpurowych kwiecie!

Pszennych łanów poszumy, pszczół grające roje!

I usta całowane, drogie usta twoje,

I w lipowych alejach kwietniane zamiecie!

Harfo wspomnień! twe struny z rdzy krwawych korali

Dłoń moja dziś otrząsa, ogrzewa, rozzłaca,

Lecz melodia ta dawna, słoneczna nie wraca,

Tylko motyw tęsknoty snuje się i żali…

A ścichłe, obumarłe, jak cmentarni stróże,

Więdną maki w królewskiej, zszarpanej purpurze.

epitaphium (łac., z gr.) — napis na nagrobku. [przypis redakcyjny]