- Niewola: 1
- Obcy: 1
- Poeta: 1
- Samotnik: 1
- Wolność: 1
Uwspółcześniono:
fleksję: czem -> czym; niczem -> niczym;
interpunkcję: niech płyną, lub zagasną -> niech płyną lub zagasną; tak, czy inaczej w czyjem młodem -> tak czy inaczej w czyjem młodem
Kazimierz Przerwa-TetmajerBył czas
1Był czas, żeśmy się rozumieli,
ten czas przeminął i nie wróci,
Samotnika dziś mnie z wami wszystko dzieli,
nic wy mnie dziś nie obchodzicie,
5nic wasze nie obchodzi życie,
to jedno boli, żeście skuci.
Pieśń moja stała się dziś pieśnią
wyłącznie tylko moją własną;
nie dbam, czy gdzie się ucieleśnią
10tak czy inaczej w czyjem młodem
[1]
sercu te słowa, które w wodę-m
rzucał — — niech płyną lub zagasną.
ObcyJesteśmy obcy. Macie wróżów,
macie serc waszych wykładaczy,
15
macie dusz waszych czujnych stróżów,
kapłanów waszych świętych chramów
[2],
dzierżących szale prawd i kłamów,
poetów dążeń i rozpaczy.
Jam od wszystkiego uciekł tego,
20żyjcie, jak chcecie — — czym jesteście?
Macież liść drzewa zielonego,
macież woń kwiatu, szum potoku,
jesteścież jak wschód słońca oku,
jak modrzewiowych gęstw powieście?
25Jesteścież jak legenda złota,
kuta we wnętrzu skał ogromnych?
Albo jak zbroja, co grzechota,
albo miecz, co przy boku chrzęści,
albo stalowej łoskot pięści,
30pragnącej gwarów wiekopomnych?
poetą — — gdzie mnie wicher rzuci,
tam harfy mojej struny stroi,
szumi mnie tylko pieśń pojęta,
35pieśń, której niczym świat nie pęta — —
to jedno boli, żeście skuci.