Pieśń od ziemi naszej
Jeanne d'Arc
I
1
Polska— Tam, gdzie ostatnia świeci szubienica,
Tam jest mój środek dziś, tam ma stolica,
Tam jest mój gród.
Rosja, RosjaninOd wschodu mądrość kłamstwa i ciemnota,
5Karności harap lub samotrzask z złota,
Trąd, jad i brud.
NiemiecNa zachód kłamstwo wiedzy i błyskotność,
Formalizm prawdy, wnętrzna bezistotność,
A pycha pych!
10
ZwątpienieNa północ zachód z wschodem w zespoleniu,
A na południe, nadzieja w zwątpieniu
O złości złych!
II
UpadekWięc — mamże oczy zakryć i paść twarzą,
Wołając: „Kopyt niech mię grady zmażą,
15Jak pierwotraw!”
Gwiazda, Marzenie, SenLub mamże barki wyrzucać do góry
Za lada gwiazdką ze złotemi pióry,
Za sny nieść jaw?
Krew, ŁzyWięc mamże nie czuć, jaką na wulkanie
20Stałem się wyspą, gdzie łez winobranie
I czarnej krwi!…
Ogień, ZwątpienieLub znać, co ogień z łona mi wypali?'
Gdzie spełznie? odkąd nie postąpi dalej?
I zmarszczyć brwi?…
III
25
Duch, RozumGdy ducha z mózgu nie wywikłasz tkanin,
Wtedy cię czekam, ja, głupi Słowianin,
Zachodzie — ty!…
SumienieA tobie, Wschodzie, znaczę dzień widzenia,
Gdy już jednego nie będzie sumienia
30W ogromni twej.
Południe! Klaśniesz mi, bo klaszczesz mocy,
A ciebie minę, o głucha Północy,
Cierpienie, Łzy, Przemiana, WiedzaI wstanę sam.
Braterstwo ludom dam, gdy łzy osuszę,
35Bo wiem, co własność ma, co ścierpieć muszę:
Bo już się znam.
Proszę czekać...
