Spis treści
Pieśń IIIO wielmożności bożej
1
BógOd Boga wszytko; Pan to dobrotliwy,
Któremu śpiewać, jako on szczęśliwy
Aniołów zastęp, nie mogę, choć żądam,
Aż go oglądam
5
W ziemi żywiących, kędy niepotrzebny
Język i usta do noty chwalebnej.
ModlitwaTu niechaj mój głos, choć nierówny, idzie
W twój trop, Dawidzie.
Królu szlachetny, poeto bezrówny,
10 Którego lutnia i głos balsamowny
Nie zginie z laty i nie chybia celu,
Sam jeden z wielu.
NaturaBo Pana śpiewa, który niebo sprawił,
Dał światło gwiazdom i jedne zabawił
15 Na miejscu, drugie jego wdało chcenie
W rządne błądzenie.
ŻywiołyOgniem wiatr przykrył, dzierżą ziemię wody,
Różnym naturom kazał użyć zgody,
Temiż zwierz, ptaki, ryby, drzewa z zioły
20Trzyma żywioły.
Bóg, Kondycja ludzka, Lustro, StworzeniePrzedziwny wszędzie, ale barziej w sobie;
Sam sobie dosyć w szczęściu i w ozdobie;
Wżdy ku swej sławie dał w tym uwielbieniu
Miejsce stworzeniu.
25
Bowiem zwierciadła swej wiecznej mądrości
Na niebie stworzył, szczyre rozumności,
Ku sobie ciągnie nas, choć podłą ziemię,
Adama plemię.
Bóg, Kondycja ludzka, Rozum, SerceWieczna dobroci, przyczyno wszytkiego,
30 Życz nam być wdzięcznym daru tak wielkiego;
Dałeś sie poznać: daj niech serce pali,
Co rozum chwali.
Bóg, Kondycja ludzka, SzczęścieTrzykroć szczęśliwy, który ciebie, Panie,
Zna[1] spraw swych końcem i ma zakochanie,
35 Wszego bezżądne, tylko w twej wieczności,
Doskonałości.