Spis treści
Do Justyny(Tęskność na wiosnę)
1
Już tyle razy słońce wracało
I blaskiem swoim dzień szczyci;
A memu światłu cóż to się stało,
Że mi dotychczas nie świéci[1]?
5
Wiosna, Ogród, MiłośćJuż się i zboże do góry wzbiło,
I ledwie nie kłos chce wydać;
Całe się pole zazieleniło;
Mojej pszenicy nie widać!
Już słowik w sadzie zaczął swe pieśni,
10
Gaj mu się cały odzywa.
Kłócą powietrze ptaszkowie leśni;
A mój mi ptaszek nie śpiéwa!
Już tyle kwiatów ziemia wydała
Po onegdajszej[2] powodzi;
15
W różne się barwy łąka przybrała;
A mój mi kwiatek nie schodzi[3]!
O wiosno! Pókiż będę cię prosił,
Gospodarz zewsząd stroskany?
Jużem[4] dość ziemię łzami urosił:
20
Wróć mi urodzaj kochany!
Proszę czekać...
