Theme Pozory
in work Kaprys

Matyldo, chcesz zrobić jedną rzecz? Nic nie kosztuje spróbować. Czy twój mąż będzie tu dziś wieczór?

Nie wiem; ale tak powiedział.

Jak byliście, kiedy odchodził?

Och! byłam bardzo smutna, a on bardzo nachmurzony.

Przyjdzie. Czy umiesz być odważna? Kiedy mam jakąś myśl, trzeba mi ją chwytać w lot, znam siebie, uda się.

Rozkazuj tedy; zrobię wszystko.

Idź do gotowalni; ubierz się naprędce i siadaj w moją karetę. Nie chcę cię wyprawiać na bal, ale trzeba ci udać za powrotem, żeś tam była. Każesz się wieźć, gdzie ci się podoba, do Inwalidów albo do Bastylii; to nie będzie może zbyt zabawne, ale ponieważ i tak byś nie spała, wszystko ci jedno, czy to będzie tu, czy gdzie indziej. A teraz weź sakiewkę, zawiń ją w ten kawałek papieru, ja napiszę adres. Tak, doskonale. Na rogu ulicy każesz stanąć; powiesz memu groomowi, aby przyniósł tu ten pakiecik, oddał pierwszemu z brzegu służącemu i odszedł bez dalszych wyjaśnień.

Powiedz mi przynajmniej, co chcesz zrobić.

Co chcę zrobić, dziecko, tego nie da się powiedzieć, i dopiero przekonam się, czy da się zrobić. Raz na zawsze, chcesz mi zaufać?

Tak, wszystko na świecie dla jego miłości.

Dalej, prędko! ktoś zajechał.

To on; słyszę jego głos w dziedzińcu.

Umykaj! Czy są tu drugie schody?

Tak, na szczęście. Ale nie jestem uczesana, jak uwierzy kto w ten bal?

Masz, ułożysz to jakoś w drodze.