Tydzień temu, w samo święto Bożego Narodzenia, Jmć Dobrodziej ojciec mój kazał przynieść sobie ogromną księgę,
w którą już od lat kilkunastu, obyczajem wszystkich niemal
panów polskich, wpisuje własną ręką rozmaite publiczne i prywatne pisma; są w niej mowy, manifesta, uniwersały, listy,
paszkwile, wiersze, wszystko porządkiem dat ułożone; pokazywał nam ów zbiór szacowny, czytał niektóre kawałki. Bardzo
mi się podobała ta myśl zapisywania ciekawszych zdarzeń
i okoliczności, a ponieważ już od lat kilku i po francusku, i po
polsku dosyć gładko pisać umiem i niezmiernie pisać lubię,
ponieważ i we Francji wiele białych głów podobne rzeczy
pisze — przyszło mi na myśl, czybym i ja też coś takiego według możności mojej rozpocząć nie mogła?
Loading