Motyw Śpiew
w utworze Boże Narodzenie

Po wieczerzy jeszcze raz zapalano świeczki — słodka nuda ogarniała wszystkich, jak zawsze po nasyceniu się wielkim szczęściem.

Półśniąc nad naszymi zabawkami — słyszeliśmy, jak we mgle, z obszarów nocy i mrozu płynie kolęda:

Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi

ciemna noc w jasnościach promienistych brodzi.

W blaskach tej nocy zaczynała tańczyć czerwona gwiazda — i chłopcy wszczynali pieśń o sianie.

Wynidź ty, książę, z złotego pokoja,

niech Go okryje sianem ręka twoja.

O siano, siano, o nieprzepłacone,

godne, byś w raju było pokoszone.