Nad obrazami długim, jednostajnym szeregiem wisiały czaszki żubrze, jelenie, łosie, w koronach z rogów, niektóre...
Ale jak gdy wśród gęszczy borów potężny niedźwiedź niesie swe ciężkie cielsko, krusząc po drodze...
Lecz szwedzki Aleksander ścigał wciąż polskiego Dariusza.
Jednocześnie zaś sam był ścigany. Jak za chorym...
Tymczasem każde spojrzenie, każde dotknięcie ręki, każde słowo, nic nie szło na darmo, jeno musiało...
Przedtem miałem małą namiętność: pasję do sękatych kijów, wycinanych, zdaje mi się, z głogu; polowanie...
Owej jesieni, zdaje mi się, miałem rozkoszną przyjemność zabicia drozda na ścieżce w winnicy powyżej...
Marzyłem sobie o pięknym widoku, o miłości, prawdopodobnie także o niebezpieczeństwach powrotu, kiedy lis wyszedł...
Ponieważ zaś Edwin był namiętnym myśliwym, więc ciągle, z przyzwyczajenia, śledził powierzchnię ziemi, poszukując tropów...
Słońce zapadało za rzekę, cisza uroczysta, towarzysząca zwykle konaniu dnia, rozpościerała kojące swe skrzydła nad...
Było to mruczenie, ale mruczenie olbrzymiego, rozgniewanego kota, któremu odbierają zdobycz. Równocześnie w ciemnej głębi...
Polowanie często pojawia się w literaturze polskiej. Wyjazd na polowanie jest ważnym elementem życia towarzyskiego elity dworskiej czy szlacheckiej. Podczas polowania bohaterowie mogą udowodnić swoją odwagę i męstwo. Przykłady odnajdziemy np. u Mickiewicza w Panu Tadeuszu, czy u Sienkiewicza W pustyni i w puszczy.
