Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 159515 przypisów.

płótno — zwyczajowa nazwa tkaniny o splocie płóciennym (przeplot wątku i osnowy jest równa i wynosi 1), wykonanej pierwotnie z włókna lnianego lub konopnego; na bieliznę używano rodzaju płótna zw. batyst: b. cienkiej, lekkiej i gęstej tkaniny z pojedynczej przędzy lnianej, bawełnianej lub jedwabnej. [przypis edytorski]

płochacz a. pokrzywnica, Prunella modularis (biol.) — gatunek małego ptaka z rzędu wróblowych, zamieszkujący większość Europy. [przypis edytorski]

płocha — część warsztatu tkackiego, rodzaj grzebienia, przez który przewleczone są nitki osnowy, dobijający każdy wprowadzony wątek do krawędzi tkaniny. [przypis edytorski]

płocha — narzędzie tkackie. [przypis edytorski]

płoche (daw.) — niestały w uczuciach. [przypis edytorski]

płochej myśli (daw.) — lekkomyślny. [przypis edytorski]

płoche (zam. ros. płochije) — złe. [przypis redakcyjny]

płocho — nierozważnie; lekkomyślnie. [przypis edytorski]

płochość (daw.) — brak stałości w uczuciach i postanowieniach. [przypis edytorski]

płochość (daw.) — niestałość w uczuciach. [przypis edytorski]

płochość — lekkomyślność, zmienność. [przypis edytorski]

płochość — niestałość, lekkomyślność. [przypis edytorski]

płoch — właśc. płochy, czyli lekkomyślny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — lekkomyślny; niestały. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały, lekkomyślny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały, niepewny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały w uczuciach, tu: lekkomyślny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały, zmienny w uczuciach. [przypis edytorski]

płochy — lekkomyślny, nierozważny. [przypis edytorski]

płochymi wierszyki — dziś popr. forma N. lm: wierszykami. [przypis edytorski]

płochy — niepoważny, lekkomyślny, niestały w uczuciach (tu możliwe też z ros. płachoj: zły, lichy). [przypis edytorski]

płochy — niestały w uczuciach, lekkomyślny. [przypis edytorski]

płochy punkt honoru — nieuzasadnione ambicje. [przypis redakcyjny]

płochy (starop.) — niestały, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]

płochy (starop.) — płochliwy, ostrożny; tu: marny, znikomy, nietrwały, lichy. [przypis edytorski]

płochy — tu: niepoważny. [przypis edytorski]

płochy — tu raczej w znaczeniu: płochliwy. [przypis edytorski]

płochy — tu: zbyt lekko wypowiedziany. [przypis edytorski]

płochy — zmienny. [przypis edytorski]

płocica a. płoć — gatunek białej ryby (cyprinus nasus). [przypis redakcyjny]

płocki — biskup Jan Gębicki, herbu Nałęcz (1655–1674). [przypis redakcyjny]

płodnej — [niem.] fruchtbar. [przypis tłumacza]

płodnemu tylko bliskich Egiptowi zebrał do kupy (starop.) — szyk przestawny; inaczej: zebrał do kupy tylko [ludzi] bliskich płodnemu Egiptowi. [przypis edytorski]

płodny — tu: płodny w dowcip, inspirujący. [przypis redakcyjny]

płod (starop.) — tu: dziecko, potomek. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — dziś rzecz. r.m.: (ten) płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw. forma) — dziś: płomień. [przypis edytorski]

płomię — daw. forma M.lp; dziś: płomień. [przypis edytorski]

płomię — daw. forma w r.n.; dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień; tu: rumieniec. [przypis edytorski]

płomię — dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]

płomię — dziś rz. r.m.: płomień. [przypis edytorski]

płomię — tu: daw. r.n.; dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]

płomie a. płomię — dziś r.m.: płomień. [przypis edytorski]

płomie — dziś popr.: płomień. [przypis edytorski]

Płomieńczykiem ten herb jest nazwany — w rękopisie na boku dopisano: „Lwia głowa, z gęby płomień”. [przypis redakcyjny]

płomień gazu, co nad nami płonie — mowa o miejskich latarniach gazowych, używanych w XIX wieku przed upowszechnieniem się oświetlenia elektrycznego. [przypis edytorski]

płomieńmi (daw. forma) — dziś: promieniami. [przypis edytorski]

płomieńmi — dziś: płomieniami. [przypis edytorski]

płomieńmi — dziś popr. forma N.lm: promieniami. [przypis edytorski]

płomień ognia, twoją chwałę drogą (mit. gr.) — Hefajstos jest bogiem ognia. [przypis edytorski]

płomień (przestarz.) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

płomień spędza się płomieniem — dawniej oparzenie „leczono”, trzymając oparzone miejsce nad ogniem. [przypis redakcyjny]

płomienia, który ślepiący blask rzucił — Tym płomieniem jest święty Jan. [przypis redakcyjny]

płomieniejący — dziś: płomienny a. płonący. [przypis edytorski]

płomieniem czoła — żarliwą myślą. [przypis edytorski]

Płomienie — powieść Stanisława Brzozowskiego z 1908 r. [przypis edytorski]

płomienistegom ognia źródło skrył — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: płomienistego ognia źródło skryłem. [przypis edytorski]

Płomieni żrących ostry ząb — płomienie stosu, na którym się pali ciało zmarłego. [przypis redakcyjny]

płomienno — dziś: płomiennie. [przypis edytorski]

płomienny stos Polikarpa — chodzi o rodzaj śmierci męczeńskiej jednego ze świętych kościoła katolickiego i prawosławnego zabitego za rządów cesarza Marka Aureliusza (121–180 n.e.). Polikarp (ok. 69–156 n.e.), biskup Smyrny (podobno wyznaczony do tej funkcji przez Jana Apostoła) i zwierzchnik prowincji kościelnej w całej Azji Mniejszej, przybywszy do Rzymu, aby ustalić z tutejszym biskupem datę świętowania Wielkiejnocy, miał zostać uwięziony i skazany na spalenie na arenie cyrku; jednakże płomienie nie imały się jego ciała, otaczając je niby żaglem, a zjawisku towarzyszyła kadzidlana woń; ostatecznie więc pilnujący egzekucji ściął skazańca mieczem. Polikarp miał zginąć jako blisko stuletni starzec (datowanie jego urodzin oscyluje jednak między 69 a 82 rokiem, zaś śmierci między 156 a 167); uznawany jest za jednego z tych świętych, którzy znali osobiście apostołów i przez to ich nauczanie stanowiło bezpośrednią linię przekazu od założyciela kościoła, Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]

płomyk… gasi olbrzymi król lodu i gaśnie państwo białego księżyca — północny władca to car, a państwo białego księżyca to Turcja, mowa o kryzysie państwa tureckiego i wojnach rosyjsko-tureckich. [przypis edytorski]

płonąć — czerwienić się. [przypis edytorski]

Płonczyński, Aleksander (1820–1858) — krakowski malarz i rysownik. [przypis edytorski]

płonia — otwór w lodzie. [przypis redakcyjny]

płonić się (daw.) — czerwienić się; zwracać uwagę swoją czerwoną barwą. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — rumienić się. [przypis edytorski]

płonić się — rumienić się. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — młode drzewko owocowe; tu przen. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — roślina, która nie owocuje. [przypis edytorski]