Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 159243 przypisów.

paczula — roślina stosowana do wyrobu perfum. [przypis edytorski]

paczyna (daw.) — rodzaj krótkiego wiosła. [przypis edytorski]

Pada do nóg — o względy wybieranych co roku sędziów trybunalskich (tzw. deputatów) ubiegali się nawet wielcy panowie. [przypis redakcyjny]

pada (gw.) — powiada. [przypis edytorski]

Padają coraz inne szranki, wdziera się coraz więcej światła (…) otwiera przed nim perspektywy nieograniczonego rozwoju — W. Feldman, Filozofia Haeckla, „Krytyka” 1900, z. 4, s. 275. [przypis autorski]

padalka — apatinis drabužio kraštas. [przypis edytorski]

padamdonóżek (neol.) — rzecz. utworzony od daw. zwrotu grzecznościowego „padam do nóżek”; opisuje kogoś, kto jest zarazem prowincjonalnym elegantem i pochlebcą. [przypis edytorski]

padania na twarz przed królem perskim — Persowie padali na twarz przed królem i całowali ziemię. Tych samych oznak czci domagano się od Greków. Ale ci uważali, że tylko bogom można taką cześć oddawać. Ateńczyk Konon działał przez Farnabazosa i królowę matkę, Paryzatydę, i dworzanina Titraustesa; audiencji unikał, gdyż czołobitność byłaby dla Greka nieznośna i zgubiłaby go w opinii rodaków. [przypis tłumacza]

Padašdi, ja sičas… sičas… — Palauk, aš tuojau… tuojau… [przypis edytorski]

Pada zwierz liczny dokoła otchłani — mowa o ofiarach ze zwierząt zabijanych na cześć bogów. [przypis edytorski]

padėkavonė — padėka. [przypis edytorski]

Paderewski, Ignacy (1860–1941) — znakomity pianista i kompozytor, polityk i działacz społeczny; premier i minister spraw zagranicznych, w roku 1919 delegat polski na konferencję wersalską. [przypis edytorski]

Paderewski, Ignacy Jan (1860–1941) – polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy i polityk. [przypis edytorski]

Paderewski, Ignacy Jan (1860–1941) — polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy i polityk. [przypis edytorski]

padienė — čia: atsitiktinė. [przypis edytorski]

Padišachas — Turkijos sultono titulas. [przypis tłumacza]

padkava (lenk.) — pasaga. [przypis edytorski]

Padła w drogie objęcie — Podobnie Medora: „She rose — she sprung — she clung to his embrace itd. [przypis redakcyjny]

padł jako prosty żołnierz przy kościele Saint-Merri — podczas powstania republikanów w Paryżu, 5–6 czerwca 1832; przy kościele i klasztorze Saint Merri znajdowała się największa barykada i ostatni bastion powstańców, broniony przez kilkaset osób. [przypis edytorski]

padło — tu: padlina. [przypis edytorski]

padło w Niemczech 14 milionów głosów za partiami dążącymi do nowej wojny i nowych rewolucji… — w niemieckich wyborach parlamentarnych w 1930 oddano ogółem 35 mln głosów, w tym: na socjaldemokratyczną partię SPD 8,6 mln głosów, na nazistowską NSDAP 6,4 mln głosów, na komunistyczną KPD 4,6 mln głosów, na katolicką Niemiecką Partię Centrum 4,1 mln głosów, na narodowo-konserwatywną DNVP 2,5 mln głosów, narodowo-liberalną DVP 1,6 mln głosów; po wyborach NSDAP zwiększyła swój udział z 12 miejsc do 107 miejsc w liczącym 577 posłów parlamencie, zaś KPD z 54 miejsc do 77 miejsc. [przypis edytorski]

padły Niemcy — dziś popr. padli Niemcy. [przypis edytorski]

padlavėlė (lenk.) — pasagėlė. [przypis edytorski]

padlèc (ros.) — człowiek podły. [przypis edytorski]

padlec (z ros.) — niegodziwiec. [przypis edytorski]

P. Ad. — Mickiewicz. [przypis redakcyjny]

padnąc (…) gaśnie — gaśnie zapadając (za horyzont), zachodząc. [przypis redakcyjny]

padnieli (…) uchybili (daw.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy padnie, czy też uchybi. [przypis edytorski]

padół (daw.) — nisko położony teren, dolina, wąwóz; przen.: cała ziemia jako miejsce życia doczesnego. [przypis edytorski]

padół (daw.) — nisko położony teren, przen. cała ziemia. [przypis edytorski]

padół — tu: (daw.) teren położony poniżej otaczającego go obszaru. [przypis edytorski]

Padoana — najpewniej Giustina Padoana (dosł.: padewska, z miasta Padwa), kurtyzana zamieszana w skandal w Wenecji w 1742. [przypis edytorski]

padoł — dziś popr.: padół; ten padół a. padół łez — świat jako miejsce cierpienia. [przypis edytorski]

padoły Palestyńskie — „lito Palestino”, w starożytności fossae Philistinae, dziś Chioggia. [przypis redakcyjny]

padolny (daw.) — przym. od padół, tj. nisko położony teren, dolina, wąwóz. [przypis edytorski]

padonis (lenk.) — pavaldinys, tarnas. [przypis edytorski]

Padre Cieciszewski — Jezuita, popularny podówczas kaznodzieja. [przypis autorski]

padre curato (wł.) — ksiądz proboszcz. [przypis redakcyjny]

padre felicissimo (wł.) — najszczęśliwszy ojciec. [przypis edytorski]

padre (hiszp.) — ojciec; tu: ksiądz. [przypis edytorski]

Padre Schenof — O. Schoenhof, prowincyał Jezuitów w Warszawie (Por. Urk. und Act. Fr. W. Brand. T. IX, str. 457). [przypis autorski]

padre (wł.) — dosł. ojciec; tu: określenie księdza. [przypis edytorski]

padre (wł.) — ojciec, tu: ksiądz. [przypis edytorski]

padrona (wł.) — gospodyni, właścicielka. [przypis edytorski]

Padron Lettereo, prendete lo chiutosto vui (hiszp.) — Mistrzu Lattereo, zabierz go zatem. [przypis edytorski]

paduańczyk (daw.) — mieszkaniec Padwy (śrdw. łac. Padua), miasta w półn.-wsch. Włoszech; dziś popr.: padewczyk. [przypis edytorski]

paduch (gw.) — nicpoń. [przypis autorski]

Padul — przełęcz w paśmie Sierra Nevada, położona 12 km na płd od miasta Grenady; obecnie zwana Westchnieniem Maura (El suspiro del Moro). [przypis edytorski]

Paduza — jedno z siedmiu ujść Padu, obfite w ryby (stąd „rybna toń Paduzy”), chętnie zasiedlane przez łabędzie. [przypis edytorski]

padyszach — tytuł sułtana tureckiego. [przypis autorski]

padyszach — tytuł władców tureckich. [przypis edytorski]

Paësiello — właśc. Giovanni Paisiello (1740–1816), włoski kompozytor klasycystyczny. [przypis edytorski]

paella à la Valenciana (fr.) — paella po walencku; paella: hiszpańska potrawa z ryżu z warzywami, podawana jako danie główne. [przypis edytorski]

Paestum — staroż. kolonia grecka w Italii, na płd. od Neapolu, ob.dzielnica miasta Capaccio; znane z dobrze zachowanych świątyń Hery i Ateny, zbudowanych w stylu doryckim. [przypis edytorski]

Paete, non dolet (łac.) — nie boli, Petusie. [przypis edytorski]

Paete, non dolet — por. Plinius, Epistulae XVI, 3. [przypis tłumacza]

Pafia — wg mitologii Afrodyta urodziła się z piany morskiej w pobliżu miasta Pafos na południowo-zachodnim wybrzeżu Cypru. [przypis edytorski]

Pafijej — Pafia, przydomek Wenus od miasta Pafos (jednego z głównych siedlisk jej kultu); Lais (IV w. p.n.e.) — słynna z piękności kurtyzana grecka. [przypis redakcyjny]

paflagońskie hełmy — skórzane, plecione z rzemieni. [przypis tłumacza]

Paflagonia — w północnej Azji Mniejszej, nad Morzem Czarnym, po lewej stronie rzeki Halys. [przypis tłumacza]

pafla — pysk, policzki. [przypis edytorski]

Paf — miasto Pafos na Cyprze, słynne z czci Wenery (Afrodyty). [przypis redakcyjny]

Pafos — miasto na Cyprze ze słynną świątynią Afrodyty. [przypis edytorski]

Pa­fos — miasto na płd.-zach. wybrzeżu wyspy Cypr, gdzie wg mit. gr. narodziła się z piany morskiej bogini miłości Afrodyta; mieścił się tam ośrodek kultu Afrodyty-Wenery. [przypis edytorski]

Pafos — miasto na południowo-zachodnim wybrzeżu Cypru, wg mitu gr. miejsce narodzin Afrodyty, bogini miłości. [przypis edytorski]

Pafus (mit. gr.) — syn Pigmaliona; jego imieniem nazwano miasto Pafos na Cyprze. [przypis edytorski]

Pagad ultimo — Pagad to Żongler bądź Magik, pierwsza karta w talii tarota, w niniejszej powieści identyfikowana z Głupcem. Fraza znaczy więc: ostatni głupiec. [przypis edytorski]

Pagad — Żongler bądź Magik, pierwsza karta w talii tarota, w niniejszej powieści identyfikowana z Głupcem. [przypis edytorski]

Pagad — Żongler, pierwsza karta w talii tarota, w niniejszej powieści identyfikowana z Głupcem. [przypis edytorski]

pagajapagaya (Francuzi nazywają ją la pagaye) jest to ostro zakończona łopatka, przedstawiająca na tych brzegach wiosło krajowe [dziś popr.: pagaj (r.m.), red. WL]. [przypis autorski]

pagalios — pagaliau, galų gale. [przypis edytorski]

pagandinti — pagąsdinti. [przypis edytorski]

paganią — ganiava, ganykla. [przypis edytorski]

Paganini, Niccolò (1782–1840) — włoski wirtuoz skrzypiec i kompozytor. [przypis edytorski]

Paganini, Niccolo (1782–1840) — wirtuoz skrzypiec, popisywał się grą skomplikowanych utworów na pojedynczej strunie. [przypis edytorski]

Paganini, Nicolo (1782–1840) — włoski wirtuoz, autor wielu kompozycji skrzypcowych. [przypis redakcyjny]