Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 155660 przypisów.
poczet — orszak. [przypis edytorski]
poczet — orszak, tu: oddział. [przypis edytorski]
poczet — tu: rachunek. [przypis redakcyjny]
Poczkaj! — dziś popr.: Poczekaj! [przypis edytorski]
poczmistrz (daw.) — kierownik urzędu pocztowego. [przypis edytorski]
poczne — dziś popr.: pocznę. [przypis edytorski]
poczniem (daw.) — poczniemy, zaczniemy. [przypis edytorski]
pocznij beczkę — rozpocznij beczkę, otwórz beczkę. [przypis edytorski]
pocznimy — pocznijmy, zacznijmy. [przypis redakcyjny]
poczni (starop. forma) — pocznij; zacznij. [przypis edytorski]
Poczobutt-Odlanicki, Marcin (1728–1810) — astronom i matematyk, jezuita, profesor Akademii Wileńskiej, współzałożyciel obserwatorium astronomicznego w Wilnie. [przypis redakcyjny]
poczpuła (starop.) — cios, uderzenie. [przypis edytorski]
poczta — poczesne, podarunek. [przypis redakcyjny]
pocztarek (daw.) — roznosiciel przesyłek. [przypis edytorski]
pocztarskie — pocztowe. [przypis redakcyjny]
pocztarz — poczciarz, jadący z pocztą. [przypis redakcyjny]
poczta — tu: konie pocztowe, dyliżans. [przypis edytorski]
poczta — tu: powóz. [przypis edytorski]
poczta — tu: szybki zaprzęg konny, służący do przewożenia pilnej korespondencji. [przypis edytorski]
po czterdzieści łokci — τεσσαρακονταπήχεις, niezrozumiałe: Flawiusz podaje zwykle trzy wymiary głazów. Może sześciany? [przypis tłumacza]
po czterdziestu siedmiu dniach — Wedle III, VII, 3 i 36, wypada tylko 39 dni, aczkolwiek cyfrę 47 podaje Józef w dwóch miejscach, tu i w VII, 33. [przypis tłumacza]
poczthalter (z niem.) — urzędnik pocztowy. [przypis edytorski]
pocztienje (ros.) — szacunek. [przypis edytorski]
pocztówka — tu: powóz pocztowy, dyliżans. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, sługa. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, sługa. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pocztowy — członek pocztu, zbrojnego orszaku należącego do bogatszego szlachcica. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: należący do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: osoba należąca do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — wpisany w poczet, zwykły żołnierz. [przypis edytorski]
pocztowy — wpisany w poczet, zwykły żołnierz. [przypis redakcyjny]
poczt — poczet; tu: oddział, zastęp. [przypis redakcyjny]
pocztylion (daw.) — listonosz; woźnica pojazdu pocztowego (niegdyś konnego, jak dorożka, będącego powozem usługowym); tu: dorożkarz. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — tu: woźnica zaprzęgu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — woźnica pojazdu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion — osoba powożąca dyliżansem pocztowym. [przypis edytorski]
Pocztylion z Longjumeau — popularna francuska opera Adolphe'a Adama z 1836. [przypis edytorski]
poczty (starop.) — ofiary, dary. [przypis edytorski]
poczty — straże, warty. [przypis redakcyjny]
poczuć cykorię (gw. warsz.) — przestraszyć się. [przypis edytorski]
poczucie samotności duchowej (…) było dla kilku poetów i dla Przybyszewskiego ostatnim etapem upojenia miłosnego. Znali to uczucie Wincenty Brzozowski, Słoński, Dębicki, Tetmajer — W. Korab-Brzozowski Dusza mówiąca, Warszawa 1910, s. 40, 44; E. Słoński Wybór poezji, Warszawa 1911, s. 100–101; Z. Dębicki, Noce bezsenne, s. 110–111; K. Tetmajer, Poezje, III, s. 74. Wiecznie samotni. Trzecia strofa wiersza pod tym tytułem brzmi:
[przypis autorski]Poczułem jakby od skrzydeł powiewu wiatr na mym czole — Wiatr, jaki poeta poczuł na swoim czole, pochodził od skrzydła anioła, który tym skrzydłem znowu jedno P zmiótł z jego czoła. [przypis redakcyjny]
poczuł nad sobą żelazną różczkę — por. Ps 2, 9: „Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić / i jak naczynie garncarza ich pokruszysz” oraz Ap 2, 27: „a rózgą żelazną będzie ich pasł: / jak naczynie gliniane będą rozbici”. [przypis edytorski]
poczuwać się — tu: czuwać, mieć się na baczności. [przypis redakcyjny]
poczwara — szkaradna istota, potwór. [przypis edytorski]
poczwarę — mowa o Adamie Ponińskim. [przypis redakcyjny]
poczwarny — odrażający. [przypis edytorski]
poczwa (starop.) — figiel, wybryk; por. poczwarny, poczwara; swe poczwy nad ludźmi stroję: robię ludziom swoje figle. [przypis edytorski]
poczwórna — wykonana z czterech warstw skóry, a następnie obita blachą. [przypis edytorski]
poczynać (daw.,gw.) — zaczynać. [przypis edytorski]
poczynać (daw.) — zaczynać. [przypis edytorski]
Poczynili olbrzymie odkrycia w Nowym Świecie, a nie znają własnego lądu; znalazłby się w tym kraju niejeden mostek, którego jeszcze nie odkryto, w górach zaś całe narody, które im są nieznane — prowincji Estremadura znajdują się dwie wysokimi i stromymi górami otoczone doliny, zwane Bauteka, które, aż do szesnastego wieku, były rządowi hiszpańskiemu zupełnie nieznane. [przypis tłumacza]
poczyść (starop.) — poczytać. [przypis redakcyjny]
poczytać (książk.) — uznać za coś, za kogoś. [przypis edytorski]
poczytać — uznać. [przypis edytorski]
poczytać za co — uznać za co. [przypis edytorski]
poczytać — zaliczyć. [przypis redakcyjny]
poczytać za stratę (starop.) — uznać za stratę. [przypis edytorski]
poczytan — poczytany (daw. krótka forma przym.), uznany za coś a. za kogoś. [przypis edytorski]
poczytywać (daw.) — uznawać. [przypis edytorski]
poczytywać — uznawać. [przypis edytorski]
podać — dziś: podstawić. [przypis edytorski]
podać głowę* — dać głowę, stracić życie. [przypis redakcyjny]
podać na obrót — zwrot myśliwski: nagnać, w bok zapędzić. [przypis redakcyjny]
podać się (daw.) — wychylić się w określonym kierunku. [przypis edytorski]
podać się o paszport — dziś popr.: złożyć podanie o paszport. [przypis edytorski]
podać się w tył (daw.) — pochylić się w tył. [przypis edytorski]
podać tył (daw.) — odwrócić się. [przypis edytorski]
podać tył — odwrócić a. cofnąć się (np. o armii). [przypis edytorski]
podać tyły (starop.) — uciekać, być w odwrocie. [przypis edytorski]
podagra — choroba charakteryzująca się pogrubieniem stawu dużego palca u nogi i ograniczeniem jego ruchów oraz napadowymi bólami i obrzękiem w okresach zaostrzeń. [przypis edytorski]
podagra — choroba, której objawem jest pogrubienie stawu dużego palca u nogi i ograniczenie jego ruchów oraz napadowe bóle i obrzęk. [przypis edytorski]
podagra — choroba pociągająca za sobą bóle stawów, zwł. wielkiego palca u nogi. [przypis edytorski]
podagra — choroba stawów. [przypis edytorski]
podagra — choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, choroba charakteryzująca się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, rodzaj zapalenia stawu, zazwyczaj u palucha u stopy. [przypis edytorski]
podagra (med.) — stan chorobowy stawów palucha stopy; podagryk: osoba cierpiąca na podagrę. [przypis edytorski]
podagra — przewlekła choroba stawów stóp; artretyzm a. dna moczanowa. [przypis edytorski]
podagryczny — cierpiący na podagrę, czyli artretyzm (dnę moczanową), chorobę charakteryzującą się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
podagryczny — dotyczący dny moczanowej, rodzaju zapalenia stawu, zazwyczaj u palucha u stopy. [przypis edytorski]
podagryk — chory na podagrę (dzisiejsza nazwa: dna moczanowa, artretyzm a. skaza moczanowa), przewlekłą chorobę związaną z zaburzeniem metabolizmu kwasu moczowego, objawiającą się opuchlizną i zaczerwienieniem stawów (najczęściej wielkiego palca u stopy) lub tkanek miękkich oraz szarpiącym, napadowym bólem. [przypis redakcyjny]
podając, iż piastował jakiś zaszczytny urząd w Rzymie (…) — por. Tacyt, Roczniki, VI, 11. [przypis tłumacza]
Podajcie wina — u Plutarcha (79) wzmianka, że Antoniusz zażądał wina, czy to z powodu pragnienia, czy też spodziewając się w ten sposób przyśpieszyć skonanie. [przypis tłumacza]
podaję hełm… wyślizga mu się z rąk — Ten szczegół i wszystkie następne wzięte z Kroniki Bielskiego. [przypis autorski]
podaję tu ten ustęp w przekładzie niemieckim — ten przekład niemiecki podaję w przekładzie polskim, posługując się także przekładem Schultzego (Reclam, tom II, s. 443 i 444). Ustęp, o który tu idzie, znajduje się w 2. tomie wspomnianego dzieła [An essay concerning human understanding; red. WL]: księga 4, rozdział 20. („o pochwale niesłusznie udzielonej, czyli o błędzie”), § 18 („nie tylu ludzi tkwi w błędzie, jak to sobie zazwyczaj przedstawiamy”). [przypis tłumacza]
Podaję za: A. Benis, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce…, s. 502. [przypis autorski]
Podaję za: A. Kraushar, Notatki naukowe i literackie. Ustawy kongresu międzynarodowego do ustalenia zasad własności literackiej, „Gazeta Sądowa Warszawska”, 1879, nr 15, s. 118. [przypis autorski]
Podaję za: A. Kraushar, O prawie własności literackiej i artystycznej według Delalande'a, Gazeta Warszawska Sądowa, nr 47, s. 384. [przypis autorski]
Podaję za: A. Rytel, Więź twórcy z utworem, Praca magisterska napisana pod kierunkiem Prof. dr hab. R. Markiewicza, Kraków, czerwiec 2011, http://www.ipwi.uj.edu.pl/pliki/prace/praca%20magisterska%20Alicji%20Rytel_1310927925.pdf, (dostęp 10. 11.2013), s. 10. [przypis autorski]
Podaję za: J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 46. [przypis autorski]
podaję za: J. Górski,Pojęcie prawa autorskiego w rozwoju historycznym, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny”, 1931, R. XI, z. 1–4, s. 441. [przypis autorski]
Podaję za: M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 62. [przypis autorski]
podaję za: P. Burke, Społeczna historia wiedzy, Warszawa 2016, s. 198. [przypis autorski]
Podaję za: S. Rudstein, Prawo autorskie a pokazy kinematograficzne…, s. 78. [przypis autorski]
Podaję za: W. Dbałowski, J. J. Litauer, Ustawodawstwo autorskie obowiązujące w Polsce, Warszawa 1922, s. 8. [przypis autorski]
podajemy w przekładzie — przekład na podstawie Fahrt auf dem Orinoko, skróconej wersji niem. opisu podróży, którego pełna wersja (ponad 600 str.) ukazała się jako Voyage aux régions équinoxiales du Nouveau Continent, fait en 1799–1804, par Alexandre de Humboldt et Aimé Bonpland, w latach 1814–1825 w Paryżu. [przypis edytorski]
podaje on [Pliniusz], że inni artyści ze skromności wyrażali się w nieoznaczonym czasie (…) — lib. XXXVI, sect. 4, p. 730. [przypis edytorski]
podaje się — znajduje się. [przypis edytorski]
