Przypisy

ozewrzeć (gw.) — otworzyć. [przypis edytorski]

ozgniewać się (gw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]

ozgniwał (gw.) — rozgniewał. [przypis edytorski]

ozielenienie — dziś popr.: zazielenienie. [przypis edytorski]

o ziem (daw. forma) — o ziemię. [przypis edytorski]

o ziem (daw., gw.) — dziś: o ziemię. [przypis edytorski]

o ziem (daw., gw.) — o ziemię. [przypis edytorski]

o ziem — dziś popr. forma: o ziemię, na ziemię. [przypis edytorski]

o ziem — dziś popr.: na ziemię. [przypis edytorski]

O ziemiorodztwie Karpatów — właśc. O ziemiorodztwie Karpatów i innych gór i równin Polski, dzieło Stanisława Staszica (1755–1826) opublikowane w 1815 r. [przypis edytorski]

Ozierow, Władysław Aleksandrowicz (1770–1816) — ros. dramaturg, autor tragedii pseudoklasycznych. [przypis edytorski]

ozimina — roślina uprawna, która do prawidłowego przejścia całego cyklu rozwojowego potrzebuje okresu niskich temperatur; dlatego jest wysiewana jesienią, zimuje, a plon wydaje od wiosny do jesieni następnego roku. [przypis edytorski]

ozimina — zboże siane na jesieni. [przypis edytorski]

oznaczamy nazwą wziętą od wspólnoty (…) nazywamy ją polityką, czyli umiejętnością państwową — od greckiego słowa polis, oznaczającego miasto-państwo, zorganizowane jako wspólnota obywateli (koinonia ton politon). [przypis edytorski]

” ” ” — oznaczenie powtórzenia wyrazów z poprzedniej linii: Helcia zagadała do. [przypis edytorski]

” — oznaczenie powtórzenia wyrazu z poprzedniej linii: Helcia. [przypis edytorski]

oznaczony — tu: wyznaczony, naznaczony, przeznaczony. [przypis edytorski]

oznajmować — dziś: oznajmiać. [przypis edytorski]

oznajmując — dziś: oznajmiając. [przypis edytorski]

oznajmując — dziś popr.: oznajmiając. [przypis edytorski]

oznajmuje — dziś: oznajmia. [przypis edytorski]

oznajmywać — dziś: oznajmiać a. znamionować. [przypis edytorski]

oznajmywały — dziś: oznajmiały. [przypis edytorski]

ozór — język zwierzęcia. [przypis edytorski]

ozon — gaz złożony z trójatomowych cząsteczek tlenu, powstających pod wpływem wyładowań elektrycznych (np. piorunów), charakteryzuje się orzeźwiającym zapachem i ma własności dezynfekujące. [przypis edytorski]

Ozon — potoczna nazwa Obozu Zjednoczenia Narodowego, sanacyjnej organizacji utworzonej w 1936 roku przez marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, podkreślającej znaczenie armii dla państwa, o ideologii zawierającej elementy nacjonalistyczne. [przypis edytorski]

ozon — trójatomowe cząsteczki tlenu, powstające np. na skutek wyładowań elektrycznych w czasie burzy, mają charakterystyczny orzeźwiający zapach. [przypis edytorski]

o Zorobabelu (…) u monarchy świata Daryusza (…) dowodząc, iż ta [prawda] mocniejsza i trwalsza niżli wino, niżli król, niżli niewiasta… — cały akapit stanowi przeplecione cytatami streszczenie opowieści z 3 Ezd 3, 1–4, 46. Starotestamentowa Trzecia Księga Ezdrasza nie jest uznawana przez Kościoły zachodnie za kanoniczną (zalicza się ją do apokryfów), mimo że znajduje się w Septuagincie oraz dawnych przekładach Biblii na łacinę; w Wulgacie klementyńskiej z 1592 występuje jako jeden z dodatków. Księgę tę cytowali również kaznodzieje husyccy, w szczególności ze streszczonego przez Skargę opowiadania pochodzi fraza Zorobabela: „prawda wszystko zwycięża” (3 Ezd 3, 12), użyta przez Jana Husa w liście z czerwca 1413 oraz w liście pisanym tydzień przed śmiercią z lochu w Konstancji. [przypis edytorski]

ozowie — dziś popr. forma: ozwie; odezwie. [przypis edytorski]

ozowie się (starop.) — odzywa się. [przypis edytorski]

ozug (gw.) a. ożóg (daw.) — kij, głownia lub opalone drzewo. [przypis edytorski]

ozwać — dziś popr.: odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się (daw.) — dziś: odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się (daw., gw.) — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się (daw., gw.) — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się (daw.) — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się (daw.) — tu: rozbrzmieć. [przypis edytorski]

ozwać się — dziś: odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się — dziś: powiedzieć. [przypis edytorski]

ozwać się (gw.) — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwać się — odezwać się, powiedzieć. [przypis edytorski]

ozwać się — odezwać się. [przypis edytorski]

ozwał się (daw.) — odezwał się. [przypis edytorski]

ozwały się (daw.) — rozległy się, dały się słyszeć. [przypis edytorski]

ozwar (gw.) — rozwarł, otworzył. [przypis edytorski]

ozwarł (gw.) — rozwarł, otworzył. [przypis edytorski]

ozwarty (gw.) — otwarty. [przypis edytorski]

ozwarty (gw.) — rozwarty. [przypis edytorski]

ozweselić się (gw.) — rozweselić się, rozbawić się. [przypis edytorski]

ozwierać (gw.) — otwierać. [przypis edytorski]

Ozymandias — zniekształcone za pośrednictwem źródeł greckich egipskie określenie „Usermaatre”, imię tronowe faraona znanego współcześnie jako Ramzes II (ok. 1303–1213 p.n.e.), jednego z najwybitniejszych i najdłużej żyjących władców starożytnego Egiptu, panującego ponad 66 lat w okresie największej potęgi tego państwa. Ramzes II zasłynął z kampanii wojennych na Bliskim Wschodzie, wielkiej bitwy z imperium Hetytów pod Kadesz oraz z szeroko zakrojonej działalności budowlanej, m.in. wielkiej świątyni grobowej, zwanej Ramesseum. Ocalała górna część (głowa i tułów) jednego z dwóch kolosalnych granitowych posągów stojących niegdyś przed wejściem tej świątyni, przedstawiających samego Ramzesa II, mierzy ok. 2,7 m wysokości i waży ponad 7 ton. Na zlecenie konsula brytyjskiego została ona w 1816 przewieziona do Kairu, zaś w 1817 zakupiona przez British Museum, dokąd trafiła dopiero w 1821. Zachowana część posągu nie obejmuje piedestału ani nie nosi żadnego napisu. Wiersz powstał po ogłoszeniu wiadomości o kupnie posągu przez British Museum i planowanym szybkim jego przewiezieniu, ale przed przybyciem zabytku do Wielkiej Brytanii. Poeta inspirował się fragmentem pracy greckiego historyka Diodora Sycylijskiego (ok. 80–ok. 20 p.n.e.), który opisywał olbrzymi egipski posąg i cytował widniejący na nim napis: „Jestem król królów Ozymandias. Jeśli ktoś chce wiedzieć, jak jestem wielki i gdzie spoczywam, niech prześcignie moje dzieła”. [przypis edytorski]

Ozyrys — egipski bóg śmierci i odradzającego się życia, jak również sędzia ludzi zmarłych. [przypis edytorski]

Ozyrys — egipski bóg świata pozagrobowego, sędzia zmarłych. [przypis edytorski]

Ozyrys — jeden z najważniejszych bogów starożytnego Egiptu. Brat i mąż Izydy, panował jako władca ziemi. Zabity przez swego brata, Seta, został wskrzeszony przez Izydę, z którą przed powtórną śmiercią spłodził Horusa. Jako zmarły władca panował w świecie pozagrobowym, sądząc zmarłych. Odradzał się w swoim synu Horusie, który przejął po nim władzę ziemską. Jako umierający i powracający do życia był bogiem wegetacji, odradzającej się przyrody i wiecznego życia. Przedstawiany w postaci człowieka w koronie władcy i insygniami królewskimi, owiniętego w bandaże na kształt mumii. [przypis edytorski]

Ozyrys (mit. egip.) — bóg śmierci i życia, Wielki Sędzia umarłych. [przypis edytorski]

Ozyrys (mit. egip.) — jeden z najważniejszych bogów staroż. Egiptu. Brat i mąż Izydy, panował jako władca ziemi. Zabity i rozczłonkowany przez swego brata, Seta, został wskrzeszony przez Izydę, z którą przed powtórną śmiercią spłodził Horusa. Jako zmarły władca panował w świecie pozagrobowym, sądząc zmarłych. Odradzał się w swoim synu Horusie, który przejął po nim władzę ziemską. Jako umierający i powracający do życia był bogiem wegetacji, odradzającej się przyrody i wiecznego życia. [przypis edytorski]

Ozyrys (mit. egipska) — jeden z najważniejszych bogów Egiptu. Brat i mąż Izydy, panował jako władca ziemi. Zabity przez swego brata, Seta, został wskrzeszony przez Izydę, z którą przed powtórną śmiercią spłodził Horusa. Następnie panował w świecie pozagrobowym, sądząc zmarłych. Odradzał się w swoim synu Horusie, który przejął po nim władzę ziemską. Jako umierający i powracający do życia był bogiem wegetacji, odradzającej się przyrody i wiecznego życia. Przedstawiany w postaci człowieka w koronie władcy i z insygniami królewskimi, owiniętego w bandaże na kształt mumii. [przypis edytorski]

Ozyrys — w mitologii egipskiej bóg śmierci i odrodzonego życia. [przypis edytorski]

ozywać się rycerzem (starop.) — głosić, że jest się rycerzem. [przypis edytorski]

πάντα καλά λίαν (gr.) — wszystko bardzo dobre; słowa z biblijnego opowiadania o stworzeniu świata: „I Bóg widział, że wszystko, co zrobił, było bardzo dobre” (Rdz 1, 31). [przypis edytorski]

ποίησις (gr.) — wytwarzanie, tworzenie. [przypis edytorski]

πολλούς καί καλούς λόγους καί μεγαλοπρεπής τίκτει διανοήματα εν φιλοσοφία αφθονώ (gr.) — filozofia przepełniona jest niezliczonymi pięknymi słowami oraz myślami zrodzonymi przez piękny umysł. [przypis edytorski]

по шапĸѣ дать (ros., daw. pisownia sprzed reformy 1918 r.) — wygonić, wygryźć (dosłownie: dać po czapce). (https://phraseology.academic.ru/2979/%D0%94%D0%B0%D1%82%D1%8C_%D0%BF%D0%BE_%D1%88%D0%B0%D0%BF%D0%BA%D0%B5) [przypis edytorski]

πραγματεία (gr.) — zajęcie, zawód. [przypis edytorski]

Преступленіе и наказаніе (ros., daw. pisownia sprzed reformy 1918 r.) — Zbrodnia i kara. [przypis edytorski]

Проблемы идеализма (ros.: Problemy idealizmu) — Brzozowski naprawdopodobniej miesza dwie publikacje Nikołaja Bierdiajewa. W 1902 r. wydano zbiór artykułów Problemy idealizmu (https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%B5%D0%BC%D1%8B_%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%B7%D0%BC%D0%B0_(%D1%81%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%B8%D0%BA)), w którym znajdował się artykuł Bierdiajewa dotyczący etyki, Этическая проблема в свете философского идеализма (Problem etyczny w świecie idealizmu filozoficznego, https://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Berdyaev/sub-specie-aeternitatis/3). Książka o Michajłowskim nosiła tytuł Субъективизм и индивидуализм в общественной философии. Критический этюд о Н. К. Субъективизм и индивидуализм в общественной философии. Критический этюд о Н. К. Михайловском i ukazała się w 1901 r. w Sankt-Petersburgu. (http://www.odinblago.ru/subiekt_individ/) [przypis edytorski]

Páez, José Antonio (1790–1873) — wenezuelski generał i polityk; uczestnik walk o niepodległość Ameryki Łacińskiej: od 1816 jako przywódca llaneros, od 1819 w armii Simona Bolivara; od 1822 rządził Wenezuelą jako częścią składową Wielkiej Kolumbii, w 1830 proklamował niezależność tego kraju i objął władzę jako prezydent; obalony w 1863. [przypis edytorski]

Pągowski, Józef — rotmistrz kawalerii narodowej litewskiej; poseł na Sejm Czteroletni; w 1791 przyjął obywatelstwo miejskie Warszawy; mianowany w czasie powstania kościuszkowskiego pułkownikiem milicji mazowieckiej. [przypis edytorski]

pągwica (daw.) — agrafa. [przypis edytorski]

pąkla — skorupiak morski. [przypis edytorski]

páramo (hiszp.) — pustkowie. [przypis edytorski]

pąsowa pręga — wyjaśni się dopiero w cz. IV, że to znak śmierci samobójczej. [przypis edytorski]

pąsowy — czerwony. [przypis edytorski]

pąsowy — kolor jasnoczerwony. [przypis edytorski]

pąsowy (z fr. ponceau: intensywnie czerwony, w kolorze kwiatów maku polnego) — jasnoczerwony. [przypis edytorski]

pąs — tu: rumieniec. [przypis edytorski]

pąsy — tu: rumieńce. [przypis edytorski]

pąs (z fr. ponceau: intensywnie czerwony, w kolorze kwiatów maku polnego) — intensywny rumieniec na twarzy. [przypis edytorski]

pâté de foie gras (fr.: pasztet z tłustej wątróbki) — wykwintny, delikatny pasztet przyrządzany z wątróbek specjalnie tuczonych kaczek i gęsi. Tradycyjne świąteczne danie kuchni francuskiej i jedna z najdroższych potraw tej kuchni. [przypis edytorski]

pâte des prélats — rodzaj kremu. [przypis edytorski]

pątlik — siatka do podtrzymywania włosów. [przypis edytorski]

pątniczka — pielgrzymka. [przypis edytorski]

pątniczy (daw.) — pielgrzymi. [przypis edytorski]

pątniczy — pielgrzymi, pokutny. [przypis edytorski]

pątnik (daw.) — pielgrzym. [przypis edytorski]

pątnik (daw.) — wędrowiec. [przypis edytorski]

pątnik — pielgrzym. [przypis edytorski]

paabejoti — (su-)abejoti. [przypis edytorski]

paalsinta — privarginta. [przypis edytorski]

paantrino — pakartojo. [przypis edytorski]

paar śnaps zum andenken! (niem.) — właśc.: paar Schnaps zum Andenken, tj. kilka kieliszków wódki na pamiątkę. [przypis edytorski]

pabažnas (lenk.) — dievobaimingas, pamaldus. [przypis edytorski]

pablaku — greta, šalia. [przypis edytorski]

(pa)blūdyti — (pa)kvailioti. [przypis edytorski]

pablūsti — čia: skendėti. [przypis edytorski]

pabrikas — fabrikas. [przypis edytorski]

pabūklas — įrankis, prietaisas. [przypis edytorski]

pačengočius (lenk.) — diržas su metaliniu kabliuku kurpaliui iš bato ištraukti. [przypis edytorski]

pačią — žmoną, čia: patelę. [przypis edytorski]

pačią — žmoną. [przypis edytorski]