Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8942 przypisów.
perpleksja (daw., z łac.) — zmieszanie, zakłopotanie, niepokój. [przypis edytorski]
perplexitas (łac.) — niejasność. [przypis edytorski]
per portiones (łac.) — cząstkami. [przypis redakcyjny]
per potioritatem (łac.) — tu: przez prawo pierwszeństwa wierzytelności. [przypis edytorski]
per procuram (łac.) — przez pełnomocnika; za pośrednictwem. [przypis edytorski]
per promotionem (łac.) — z pomocą. [przypis redakcyjny]
per rationem (łac.) — z (tej) przyczyny. [przypis redakcyjny]
per regulam (łac.) — stosując się do zasady. [przypis redakcyjny]
per respectum (łac.) — przez wzgląd. [przypis redakcyjny]
persekucja (z łac.) — prześladowanie. [przypis redakcyjny]
persekutywny (z łac., z ang.) — służący szykanowaniu, nękaniu. [przypis edytorski]
persekwować (daw., z łac.) — nękać, prześladować. [przypis edytorski]
persewerować (z łac.) — trwać uporczywie w czymś. [przypis edytorski]
persistit (łac.) — trwa przy swoim. [przypis redakcyjny]
persona grata (łac.) — osoba mile widziana w danym towarzystwie. [przypis edytorski]
persona (łac.) — osoba. [przypis edytorski]
persona (łac.) — osoba. [przypis redakcyjny]
personaliter (łac.) — osobiście. [przypis edytorski]
personaliter (łac.) — osobiście. [przypis redakcyjny]
persona non grata (łac.) — osoba niepożądana. [przypis edytorski]
persona promota (łac.) — osoba odznaczona. [przypis redakcyjny]
personat (daw., z łac.) — osobistość, ważna osoba. [przypis edytorski]
personat (daw., z łac.) — osobistość, ważna osoba. [przypis edytorski]
personat (daw., z łac. persona: osoba) — osobistość, ważna osoba. [przypis edytorski]
personat (z łac.) — osobistość. [przypis edytorski]
personat (z łac.) — osobistość, ważna osoba. [przypis edytorski]
personat (z łac.) — ważna osoba. [przypis edytorski]
personat (z łac.) — ważna osobistość. [przypis edytorski]
persona (z łac.) — osoba. [przypis edytorski]
personifikować (z łac.) — uosabiać. [przypis edytorski]
perspikacja (z łac.) — jasnowidztwo, tu raczej: widzenie siebie. [przypis edytorski]
per Stygia, per manes vehor (łac.) — przez manowce Stygii mnie prowadzą; przen.: jestem w piekle. [przypis edytorski]
persuasiones continuae (łac.) — ciągłe namowy. [przypis redakcyjny]
persuasiones (łac.) — namowy. [przypis redakcyjny]
persuasiones (łac.) — poduszczenia. [przypis redakcyjny]
perswadować (z łac.) — tłumaczyć, przekonywać. [przypis edytorski]
perswazja (daw., z łac. persuasio) — przekonanie, mniemanie. [przypis edytorski]
perswazja (daw., z łac.) — przekonanie, mniemanie. [przypis edytorski]
perturbacyjny (z łac. perturbatio: zaburzenie) — zaburzający, zakłócający normalny przebieg spraw a. ustalony porządek. [przypis edytorski]
perturbacyjny (z łac. perturbatio: zaburzenie) — zaburzający, zakłócający normalny przebieg spraw. [przypis edytorski]
perversa capita (łac.) — przewrotne głowy. [przypis redakcyjny]
perversionem status Reipublicae, fabricationem malitiosam indiciorum (łac.) — odmiany ustroju Rzeczypospolitej, złośliwej kuźni oskarżeń. [przypis redakcyjny]
perversis delatorum consiliis (łac.) — przewrotnymi radami donosicieli. [przypis redakcyjny]
per viam rectam (łac.) — prostą drogą. [przypis edytorski]
per vim (łac.) — gwałtem. [przypis redakcyjny]
Pervincit (łac.) — zwycięża. [przypis redakcyjny]
perwersja (z łac. perversio: przekręcenie) — wynaturzenie. [przypis edytorski]
peryferia (z łac., lm) — zewnętrzna część czegoś, krańce; odległe od centrum, dzielnice na krańcach miasta. [przypis edytorski]
peryferium (z łac.) — obrót koła. [przypis edytorski]
peryjod, właśc. period (z łac.) — okres. [przypis edytorski]
pessarium a. pesarium (łac.) — wkładka dopochwowa. [przypis edytorski]
pestilentiam (łac.) — powietrze zaraźliwe. [przypis redakcyjny]
pestylencja (z łac.) — zaraza. [przypis redakcyjny]
Petenti dabitur (łac.) — „Proszącemu będzie dane” (Mt 7, 47). [przypis tłumacza]
petit consilium (łac.) — domaga się uchwały. [przypis redakcyjny]
Petite (…) canis (łac.) — „Stąd zaczerpcie, młodzieńcy, wskazówek dla ducha./ I zasobów na drogę starości daleką” (Aulus Persius Flaccus, Satirae, V, 64-65; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
petitio principii (łac.) — błąd logiczny uzasadnienia, polegający na użyciu tezy, której należy dowieść, jako przesłanki dowodu. [przypis edytorski]
Petrus (łac.) — Piotr. [przypis edytorski]
philosophus (łac.) — mędrzec, filozof. [przypis edytorski]
Phoebus (łac.; mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
physim (łac.) — natura, wygląd zewnętrzny. [przypis redakcyjny]
pia desideria (łac.) — pobożne życzenia. [przypis edytorski]
pia desideria (łac.) — pobożne życzenie. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — dosł.: pobożny podstęp, szlachetne oszustwo; przen.: oszukaństwo, podstęp lub kłamstwo w szlachetnym celu. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — pobożne oszustwo; obowiązkowe oszustwo. [przypis edytorski]
pia fraus (łac.) — pobożne oszustwo; oszustwo dla dobra wiary. [przypis edytorski]
pia fraus (łac., r.ż.) — pobożne oszustwo; oszustwo dla dobra wiary. [przypis edytorski]
pia mater (łac., anat.) — opona miękka, najgłębsza warstwa błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy; tu: mózg. [przypis edytorski]
pia vota nostra (łac.) — dobre nasze chęci. [przypis redakcyjny]
pie credimus (łac.) — pobożnie wierzymy. [przypis redakcyjny]
pie defunctis (łac.) — pobożnie zmarłym. [przypis redakcyjny]
pietysta (z łac. pietas: pobożność) — zwolennik pietyzmu, ruchu religijnego w luteranizmie z XVII i XVIII wieku mającego za cel rozbudzanie uczuć religijnych; tu raczej: człowiek głęboko zaangażowany religijnie. Pascal był zwolennikiem jansenizmu, katolickiego pobożnościowego ruchu teologiczno-duchowego rozwijającego się w tym samym okresie co pietyzm, kładącego nacisk na zepsucie natury ludzkiej, niezbędność i wystarczający charakter łaski Bożej do przestrzegania przykazań. [przypis edytorski]
pietystyczny (z łac. pietas: pobożność) — tu zapewne: głęboko religijny; być może: związany pietyzmem, ruchem religijnym w Kościele ewangelickim XVII–XVIII w. mającym za cel rozbudzanie uczuć religijnych. [przypis edytorski]
pietyzm (z łac. pietas: pobożność) — głęboki szacunek, cześć dla jakiejś osoby lub rzeczy. [przypis edytorski]
pietyzm (z łac.) — uwielbienie, okrywanie czegoś czcią. [przypis edytorski]
pignora (łac.) — klejnoty, kosztowności. [przypis redakcyjny]
pignora (łac.) — skarby. [przypis redakcyjny]
piktura (z łac.) — malowidło, obraz. [przypis redakcyjny]
pileous (łac.) — rodzaj nakrycia głowy. [przypis edytorski]
pinaculum (łac.) — szczyt. [przypis edytorski]
Pinguis (…) nocet (łac.) — „Miłość, o ile przeszkód nie ma do zwalczenia,/ Rodzi przesyt i nudzi jak zbyt słodkie jadło” (Ovidius, Amores, II, 19, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
pinxit (łac.) — malował. [przypis edytorski]
pinxit (łac.) — namalował; formuła używana przy podpisywaniu obrazów; Rafael Santi (1483–1520) — wybitny włoski malarz i architekt renesansowy. [przypis edytorski]
Pipa americana (łac.) — żaba surinamska a. grzbietoród amerykański. [przypis edytorski]
piscari in turbido (łac.) — ryby łowić w mętnej wodzie. [przypis redakcyjny]
piscina (łac.) — sadzawka. [przypis edytorski]
piscis (łac.) — ryba. [przypis edytorski]
pisttaci (łac.) — rząd ptaków, do którego zaliczane są m.in. papugi. [przypis edytorski]
pium desiderium (łac.) — pobożne życzenie. [przypis edytorski]
placet (łac.) — zgoda; przyzwolenie. [przypis edytorski]
placetne (łac.) — zgadza się? [przypis edytorski]
placet (z łac.) — zgoda. [przypis edytorski]
plane (łac.) — zupełnie. [przypis redakcyjny]
planetae eo tardius moventur, quo sunt in sublimiori sphaera; ita quanto maior est principum auctoritas, tanto magis suos affectus moderare eosque temperare debent (łac.) — planety tym powolniejszy ruch odbywają, im w wyższej znajdują się sferze; tak też im większą powagę mają władcy, tym bardziej powinni miarkować i hamować swoje skłonności. [przypis redakcyjny]
plaudite amici (łac.) — klaszczcie, przyjaciele. [przypis edytorski]
plebeiae conditionis (łac.) — stanu plebejskiego. [przypis edytorski]
plebeiorum (łac.) — (zasługi) plebejuszów. [przypis redakcyjny]
plebejusze (z łac. plebs) — w staroż. Rzymie: ogół wolnych obywateli, którzy nie mieli pełni praw politycznych; lud. [przypis edytorski]
plenarie (łac.) — zupełnie. [przypis redakcyjny]
plenipotencja (z łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
