Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18047 przypisów.
porze — forma 3.os. lp: tnie, przecina. [przypis edytorski]
porzem — przeorywamy, prujemy. [przypis redakcyjny]
porze — pruje, przecina. [przypis edytorski]
porze — pruje. [przypis redakcyjny]
porze — pruje, rozpiera. [przypis edytorski]
porze — rozpycha, przedziera się (por. uporać się). [przypis edytorski]
porze się — przedziera się. [przypis redakcyjny]
Po rzezi, jaką Francuzi sprawili w naszym narodzie, aby pomścić swych braci — sprowokowani przez francuskiego komendanta Nachezi w listopadzie 1729 zaatakowali fort Rosalie, zabijając niemal wszystkich spośród 150 osadników i uprowadzając kobiety, dzieci i niewolników. W odwecie Francuzi i sprzymierzeni z nimi Czoktawowie najechali wioski Naczezów. W latach 1730–31 Naczezi zostali całkowicie pokonani i rozproszeni, pojmanych sprzedano w niewolę, pozostali dołączyli do innych plemion. [przypis edytorski]
porznięty — dziś: porżnięty. [przypis edytorski]
porzniem — dziś popr.: porżniemy. [przypis edytorski]
porzonno (gw.) — porządna. [przypis edytorski]
porzucić (…) duszę — umrzeć. [przypis redakcyjny]
porzuciłem był — konstrukcja daw. czasu zaprzeszłego. [przypis edytorski]
Porzuciłem więc w styczniu 1882 r. mą służbę marynarską, w której byłem porucznikiem floty — Szolc-Rogoziński, jako absolwent Akademii Marynarki Wojennej w Kronsztadzie, służył w rosyjskiej flocie wojennej; w 1880 w swoim pierwszym rejsie, z Kronsztadu do Władywostoku, miał okazję odwiedzić Algier i Maroko, co przyczyniło się do jego zainteresowania Afryką. [przypis edytorski]
porzucili mnie byli — daw. forma czasu zaprzeszłego, oznaczającego czynność wcześniejszą od wyrażonej czasem przeszłym prostym; znaczenie: porzucili mnie uprzednio. [przypis edytorski]
po rzymskich Korwinach pamiątka — fantastyczne pomysły genealogiczne tego rodzaju były nader popularne w Polsce szlacheckiej. [przypis edytorski]
pościałka — dziś: podściółka. [przypis edytorski]
po ścianach złożone pałasze (…) — w opisie dekoracji wskazał autor: ponad sofą „złożone w krzyż szable”, „ponad biurkiem fotografia Matejkowskiego Wernyhory i litograficzne odbicie Matejkowskich Racławic”. [przypis redakcyjny]
pościech — dziś popr. forma N lm: (w) postach. [przypis edytorski]
pościelisko — posłanie, łóżko. [przypis edytorski]
pościel — tu: posłanie, podściółka. [przypis edytorski]
pościel — tu: rozścielone do młócki zboże. [przypis edytorski]
pościł — w rękopisie dla rymu: pościoł. [przypis redakcyjny]
pościółka — pościel. [przypis edytorski]
pościółka — zdrobnienie od „pościel”. [przypis edytorski]
poślad — gorszej jakości zboże, używane jako pasza. [przypis edytorski]
poślad — gorszy gatunek ziarna zbóż lub nasiona innych roślin, używane jako pasza. [przypis edytorski]
poślad — ziarna zboża gorszego gatunku. [przypis edytorski]
poślad — ziarno gorszego gatunku, używane jako pasza dla zwierząt. [przypis edytorski]
poślad — ziarno gorszej jakości, nienadające się na zasiew i przeznaczane na paszę; tu przenośnie: efekt negatywnej selekcji. [przypis edytorski]
poślad — ziarno gorszej jakości, używane jako pasza. [przypis edytorski]
poślad — ziarno na paszę. [przypis edytorski]
poślad — ziarno zbóż gorszego gatunku używane jako pasza. [przypis edytorski]
pośledni (daw.) — gorszy. [przypis edytorski]
pośledni (daw., gw.) — ostatni. [przypis edytorski]
pośledni (daw.) — ostatni; gorszy. [przypis edytorski]
pośledni (daw.) — ostatni. [przypis edytorski]
pośledni (daw.) — ostatni. [przypis redakcyjny]
pośledni (daw.) — [tu:] następny. [przypis redakcyjny]
pośledni (daw.) — tylny. [przypis redakcyjny]
pośledniejszy (daw.) — gorszy. [przypis edytorski]
pośledniejszy (daw.) — późniejszy. [przypis redakcyjny]
pośledniejszy (daw.) — [tu:] następny. [przypis redakcyjny]
pośledniejszy — gorszy od innych tego samego rodzaju. [przypis edytorski]
pośledniejszy (starop.)— ostateczny, tu: pośmiertny. [przypis redakcyjny]
pośledniejszy — tu: późniejszy. [przypis redakcyjny]
pośledni — gorszy; mający mniejsze znaczenie. [przypis edytorski]
pośledni — gorszy. [przypis edytorski]
pośledni — ostatni; najgorszy. [przypis edytorski]
pośledni — ostatni. [przypis edytorski]
pośledni (starop.) — ostatni. [przypis redakcyjny]
pośledny (z ros.) — ostatni. [przypis edytorski]
pośledzej (daw.) — później, jako ostatni. [przypis edytorski]
pośledzej (daw.) — później. [przypis edytorski]
Pośle Syn Człowieczy anioły swoje… — parafraza dwóch wersetów Ewangelii św. Mateusza, XIII, 40–41. [przypis redakcyjny]
pośli — dziś popr. forma trybu rozk.: poślij. [przypis redakcyjny]
pośliednieje (ros. последнее) — ostatnie. [przypis edytorski]
pośli (gw.) — poszli. [przypis edytorski]
pośliśmy — dziś popr.: poszliśmy. [przypis edytorski]
pośli (starop. forma) — 3.os.lm cz. przesz., dziś: poszli; tu: wyszli, wyrośli. [przypis edytorski]
pośli (starop. forma) — dziś popr.: poszli; w prętkie pośli nogi: pośpieszyli, poszli co prędzej. [przypis edytorski]
pośli (starop. forma) — poszli. [przypis edytorski]
pośliznięcie — dziś popr. forma: poślizgnięcie. [przypis edytorski]
pośmieciuszka — dzierlatka: gatunek skowronka. [przypis edytorski]
Po śmierci Augusta, który rządził pięćdziesiąt siedem lat, sześć miesięcy i dwa dni — rok 13 n.e. [przypis tłumacza]
Po śmierci Heroda Klaudiusz oddał… — por. Starożytności XX, V, 2–VIII, 1. [przypis tłumacza]
Po śmierci Hyrkana starszy z braci, Arystobul, objąwszy rządy… — por. Starożytności XIII, XI. [przypis tłumacza]
po śmierci męża pani Hańska miała być bogatą wdową: czy owa rzekoma wierność nie mogła być i spekulacją — próbkę sądów o Balzaku, jakie krążyły w otoczeniu pani Hańskiej, może dać ta lakoniczna notatka, zawarta w dzienniku pani de Mory-Jezierskiej, która znała panią Hańską osobiście i żyła w całym tym świecie. „Balzac jest w wielkiej z nią przyjaźni i dedykuje jej swoje utwory, co przypisują nade wszystko potrzebie czerpania ze szkatuły jej wielce bogatego męża”… (Wirginia Jezierska: Z życia dworów i zamków na kresach, Poznań 1924). [przypis autorski]
Po śmierci (…) Mieszka (…) małym chłopięciem Kazimierz (…) pozostał — Kazimierz, syn Mieszka II miał 19 lat, gdy w 1034 r. (9 lat po śmierci Bolesława Chrobrego) zmarł jego ojciec. [przypis edytorski]
po śmierci zaś tegoż [Mieszka II] za przekonaniem ludu swego wojewoda naczelny i chorąży — w oryg.: Post mortem Meschonis, Mazowiae, gentis sui persuasione, princeps existebat et signifer; w innym tłum.: po śmierci tegoż we własnym przekonaniu książę i naczelnik Mazowsza. [przypis edytorski]
Pośmiertne losy spuścizny Villona znaczą się nader interesującą linią… — Warto zauważyć, iż Montaigne, wśród swojej, obejmującej tyle tematów gawędy, nie zdradza ani słowem znajomości Villona; Rabelais znał go niewątpliwie i wspomina w wielu miejscach, lecz raczej w duchu pospolitej legendy, już utworzonej o pisarzu, bez głębszego wniknięcia w jego treść. [przypis tłumacza]
pośmiertnych pism Beyle'a — Kroniki włoskie, Życie Napoleona, Nowele, Korespondencja, Pamiętnik egotysty, Lamiel, Życie Henryka Brulard. [przypis tłumacza]
pośniadać (daw.) — zjeść śniadanie. [przypis edytorski]
pośniadać (starop.) — tu: posilić się. [przypis edytorski]
pośniadamy — zjemy śniadanie. [przypis edytorski]
pośpiały — zdążyły w porę. [przypis autorski]
pośpieć (daw.) — zapomnieć, omieszkać. [przypis edytorski]
pośpieć (daw.) — zdążyć. [przypis edytorski]
pośpieć — pospieszyć się, zdążyć. [przypis edytorski]
pośpieć — zdążyć. [przypis edytorski]
pośpieją (daw.) — zdążą. [przypis edytorski]
pośpieni (daw.) — uśpieni, śpiący. [przypis edytorski]
pośpiesza z gałęzią — nadchodzi z symbolem poselstwa, zawieszenia broni; w późniejszych wiekach zamiast gałęzi zaczęto używać białej chorągwi. [przypis edytorski]
pośpili się — dziś popr.: pospali się, zasnęli. [przypis redakcyjny]
pośrebrzać — dziś popr.: posrebrzać [przypis edytorski]
pośredniość — tu: przeciętność. [przypis edytorski]
„Pośród bogów będzie sprawował sądy” — sąd składa się z trzech. [przypis tłumacza]
Pośród ksiąg po prostu uciesznych (…) „Całusy” Jana Sekonda — Johannis Secundi Basia, niderlandzkiego poety Joannesa Secundusa (właśc. Jan Niclas Everaerts, 1511–1536). Dzieło jego jest to zbiór małych poemacików pełnych zmysłowych obrazów. Interesujące jest, iż Montaigne w dziele Rabelais'go nie widzi nic więcej ponad „ucieszną” książkę, i nic więcej nie ma o niej do powiedzenia! [przypis tłumacza]
Pośród nimf wiecznych uśmiecha się Febe — Nimfy wieczne to gwiazdy. Febe to księżyc. [przypis redakcyjny]
pośród (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: pośrzod. [przypis edytorski]
Pośród tych wieprzów (…) — Poeta wyrzeka tu na zepsucie swojego czasu i kraju: ile razy w tej treści podnosi głos strofujący, zawsze jest niewyczerpany i nieubłagany. Przez pogardę wieprzami nazywa mieszkańców Kassentino; kundlami warczącymi mieszkańców z Arezzo; wilkami florentczyków; a lisami pizańczyków dla wrodzonej ich chytrości i zdrady. Czarownica Cyrce przemieniła towarzyszów Ulissesa w wieprze. [przypis redakcyjny]
Pośród tylu podziwu godnych czynów starszego Scypiona (…) odwiedza szkoły w Sycylii i przysłuchuje się lekcjom filozofii — por. Cyceron, O mówcy, II, 6. [przypis tłumacza]
pośród uczonych znawców Szekspira ustaliło się przekonanie, że (…) prawie równie doniosłym, a mniej zawodnym czynnikiem są właściwości formy — przesada niektórych krytyków w tym kierunku wywołała w ostatnich latach pewną, chwilową, zdaje mi się, reakcję. [przypis tłumacza]
pośród zgromadzenia — tj. w towarzystwie. [przypis edytorski]
po środku miał w sobie nasz obraz własną barwą malowany — W ciało człowieczeństwa wcielone Słowo Boże, Chrystus Pan i Zbawiciel. [przypis redakcyjny]
pośrodku ogromnej białej róży Elżbieta, księżna Yorku (…) obok niej stał Henryk VII, którego postać wyłaniała się z takiejże róży czerwonej — herbem angielskiego rodu Yorków była biała róża, zaś herbem rodu Lancasterów była czerwona róża. W latach 1455–1485 toczyła się w Anglii wojna domowa o władzę pomiędzy tymi dwoma rodami, zwana Wojną Dwóch Róż. Wojnę zakończyło zwycięstwo w bitwie pod Bosworth (1485) spokrewnionego z Lancasterami Henryka Tudora (1457–1509), który został nowym władcą Anglii, jako Henryk VII, i poślubił Elżbietę York (1465–1503), córkę jednego ze swych poprzedników na tronie, Edwarda IV Yorka. [przypis edytorski]
pośrutować — pokawałkować, zemleć. [przypis redakcyjny]
pośrzednik — dziś popr.: pośrednik. [przypis edytorski]
po świacie — dziś popr.: po świcie. [przypis edytorski]
poświadomić (daw.) — powiadomić, poinformować, wtajemniczyć. [przypis edytorski]
