Spis treści
Pieśni, Księgi wtórePieśń XI[1][2]
1
Stateczny[3] umysł pamiętaj zachować,
Jesli cię pocznie nieszczęście frasować;
Także i góry nie radzęć wylatać[4],
Kiedy sie Szczęście z tobą imie[5] bratać.
5
Śmierci podległy człowiecze cnotliwy,
Choć wszytek twój wiek będzie frasowliwy[6],
Chocia też czasem, siedząc z przyjacioły,
Przy dobrym trunku strawisz dzień wesoły;
Tu przy ciekącym, przezornym[7] strumieniu.
10Każ stół gotować w jaworowym cieniu;
Każ wino nosić, póki beczka leje,
Póki wiek służy, a śmierć nie przyspieje[8].
Postąpisz z włości[9] drogo zapłaconych,
Postąpisz z dworu i gmachów złoconych;
15A co zebrania[10] twego kolwiek będzie,
To wszytko przyszły namiastek osiędzie[11].
Bądź sie kto zacnym[12] rodził i bogatym,
Bądź niewolnikiem, u śmierci nic na tym;
Czyjkolwiek naprzód los wynidzie[13], wsiadaj,
20Wieczny wygnańcze, ani więc odkładaj[14].
Przypisy
[1]
Ks. 2, Pieśń XI — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina II 3) noszącej tytuł Ad Dellium (Do Deliusza). [przypis redakcyjny]
[2]
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
Proszę czekać...
