Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8942 przypisów.
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenis buccis (łac.) — całą gębą. [przypis redakcyjny]
plenis buccis (łac.) — pełną gębą, nie półgębkiem; wyraźną. [przypis redakcyjny]
plenitudo (łac.) — obfitość. [przypis edytorski]
pleno numero (łac.) — w pełnej liczbie. [przypis redakcyjny]
plenus dierum placida morte (łac.) — syt wieku, łagodną śmiercią. [przypis redakcyjny]
Plerumque (…) frontem (łac.) — „Często książętom miła odmiana:/ Biesiada skromna, strzecha słomiana,/ Bez purpurowych kobierców łoże/ Na chmurnym czole uśmiech wymoże” (Horatius, Odae, III, 29, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Plerumque gratae principibus vices (łac.) — Horacy Pieśni, III. 29, 13: „Często zmiany miłe są książętom”. [przypis tłumacza]
pleuritis purulenta (łac.) — zapalenie opłucnej z wysiękiem ropnym. [przypis redakcyjny]
ploratur lacrymis amissa pecunia veris (łac.) — Łzy wylane za straconymi pieniądzmi są zwykle prawdziwe. [przypis tłumacza]
pluralis (łac.) — gram. liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralitas (łac.) — większość. [przypis edytorski]
plures recentioris aetatis summos philosophos tam indecenter commemorari ut justam et gravem offensionem habeat (łac.) — o niektórych największych filozofach naszych czasów wyraził się tak niewłaściwie, że słusznie spotyka go za to dotkliwe oburzenie. [przypis tłumacza]
plus est ingenii Romani terminos… (łac.) — znaczniejsze jest, że przesunąłeś o wiele dalej granice geniuszu rzymskiego niż imperium. [przypis edytorski]
Plus poetice quam humane locutus es (łac.) — „Odezwałeś się bardziej jak poeta niż jak człowiek” (Petron., 90.). [przypis tłumacza]
plus quam satis (łac.) — więcej, niż potrzeba. [przypis redakcyjny]
plus sonat, quam valet (łac.) — „Więcej dźwięku niż treści” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 40; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
pneumonia (z łac. ) — zapalenie płuc. [przypis edytorski]
poëtis atque pictoribus (łac.) — poetom i malarzom. [przypis redakcyjny]
poema (daw., z łac., r.n.) — poemat. [przypis edytorski]
poenam colli (łac.) — karę gardła (śmierci). [przypis edytorski]
poenam colli (łac.) — karę gardła (śmierci). [przypis redakcyjny]
poenam (łac.) — karę. [przypis redakcyjny]
poena peccati (łac.) — kara za grzech. [przypis edytorski]
poena peccati (łac.) — kara za grzech. [przypis redakcyjny]
poena peccati (łac.) — kara za zbrodnię. [przypis redakcyjny]
poena, poenae (łac.) — kara, tu B. lp poenam: karę. [przypis redakcyjny]
Poesis doctrinae, tanquam somnium… (łac.) — poezja jest jak sen nauki. [przypis edytorski]
poetica (łac.) — rzeczy poetyckie. [przypis edytorski]
pokora i submisja (łac.) — poddanie się, uległość. [przypis redakcyjny]
politius (łac.) — polityczniej, przyzwoiciej. [przypis redakcyjny]
politycznie (z łac.) — uprzejmie, w sposób cywilizowany; tu: z zachowaniem pozorów. [przypis edytorski]
polityczny (z łac. politicus) — tu: cywilizowany, przestrzegający prawa. [przypis edytorski]
polityczny (z łac. politicus) — tu: obyczajny, cywilizowany. [przypis redakcyjny]
polityczny (z łac. politicus) — uprzejmy, cywilizowany. [przypis redakcyjny]
polityczny (z łac. politicus) — uprzejmy, obyczajny. [przypis edytorski]
polityczny (z łac.) — tu: cywilizowany, przestrzegający prawa. [przypis redakcyjny]
polityczny (z łac.) — uprzejmy, cywilizowany. [przypis redakcyjny]
polityczny (z łac.) — uprzejmy, grzeczny, obyczajny. [przypis edytorski]
polityczny (z łac.) — uprzejmy, grzeczny. [przypis edytorski]
polityka (daw., z łac.) — uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: grzeczność, ogłada. [przypis redakcyjny]
polityka (z łac.) — tu: grzeczność, uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: grzeczność, uprzejmość. [przypis redakcyjny]
polityka (z łac.) — tu: uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — tu: uprzejmość, obyczajność. [przypis redakcyjny]
polityka (z łac.) — uprzejmość, dobre obyczaje. [przypis edytorski]
polityka (z łac.) — uprzejmość, dobry obyczaj. [przypis redakcyjny]
pollicitationes (łac.) — obietnice. [przypis redakcyjny]
Polonia non parit monstra (łac.) — Polska nie rodzi potworów. [przypis edytorski]
Poloni sunt genitores Germaniae (łac.) — Polacy urodzili (tj. ocalili) Niemców. [przypis redakcyjny]
Polonus Polono lupus (łac.) — Polak Polakowi wilkiem. [przypis edytorski]
Polonus scripsi Polona lingua et ad Polonum (łac.) — Jako Polak pisałem w polskim języku i dla Polaka. [przypis edytorski]
Polonus sum, Poloni nihil a me alienum puto (łac.) — Polakiem jestem i nic, co polskie, nie jest mi obce. Parafraza sentencji Terencjusza: Homo sum: humanum nihil a me alienum puto, tj. człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce. [przypis edytorski]
polor (z łac. polire: polerować, wygładzać) — przen. ogłada towarzyska, dobre maniery. [przypis redakcyjny]
poma agrestia (łac.) — Kitowicz mylnie rozumie poma jako kartofle, nie wiedząc, że te Tacytowi nie były znane, bo sprowadzono je dopiero z Ameryki; już przed Augustem III jadał je Jan Sobieski. [przypis redakcyjny]
pompatice (łac.) — pompatycznie, okazale. [przypis edytorski]
Pomus non cadit absque arbore (łac.) — niedaleko pada jabłko od jabłoni. [przypis edytorski]
pontifex (łac.) — kapłan. [przypis edytorski]
pontifex maximus (łac.) — najwyższy kapłan. [przypis edytorski]
pontyfikalnie (z łac.) — tu: uroczyście. [przypis edytorski]
popularitas (łac.) — popularność, wziętość. [przypis edytorski]
popularitatem (łac.) — wziętość, popularność. [przypis redakcyjny]
popularitatem (łac.) — wziętość. [przypis redakcyjny]
populi (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populum non credentem et contradicentem (łac.) — Rz 10, 21: „lud niewierzący i sprzeczny”. [przypis tłumacza]
populus (łac.) — lud. [przypis edytorski]
populus romanus (łac.) — lud rzymski. [przypis edytorski]
porrigere posteritati (łac.) — przekazywać potomności. [przypis redakcyjny]
Porro! (łac.) — Dalej! [przypis autorski]
Porta Inferi (łac.) — brama piekła. [przypis redakcyjny]
portatur leviter quod portat quisque libenter (łac.) — lekko się niesie, to co się niesie chętnie. [przypis tłumacza]
portentum est (łac.) — jest to potworność. [przypis redakcyjny]
portionem (łac.) — cząstkę. [przypis redakcyjny]
portionem (łac.) — części. [przypis redakcyjny]
portiunculam in oboedientia (łac.) — garstkę w posłuszeństwie. [przypis redakcyjny]
portorium (łac.) — opłata portowa. [przypis redakcyjny]
posesjonat (daw., z łac.) — właściciel nieruchomości miejskiej lub posiadłości wiejskiej. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — bogaty szlachcic, posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
posesjonat (z łac.) — posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
possesionatus (łac.) — posiadający ziemię. [przypis edytorski]
possessor privilegiatus (łac.) — uprzywilejowany posiadacz. [przypis edytorski]
post absoluta vota (łac.) — po oddaniu głosów. [przypis redakcyjny]
post bellum auxilium (łac.) — po skończonej wojnie pomoc. [przypis redakcyjny]
post bellum auxilium (łac.) — po wojnie posiłki. [przypis redakcyjny]
post coitum omne animal […] triste (łac.) — po stosunku każde zwierzę jest smutne. [przypis edytorski]
posteritatem (łac.) — potomstwo. [przypis redakcyjny]
posteritati (łac.) — potomstwu. [przypis redakcyjny]
posteritatis (łac.) — potomstwa. [przypis redakcyjny]
post factum (łac.) — po fakcie. [przypis edytorski]
post fata indeplorata (łac.) — po nieopłakanym zgonie. [przypis redakcyjny]
post fata (łac.) — po śmierci. [przypis redakcyjny]
post fata regnantis (łac.) — po śmierci panującego. [przypis redakcyjny]
post festum (łac.) — po święcie; po uczcie. [przypis edytorski]
post fundatam ordinationem (łac.) — po ustanowieniu ordynacji (1601). [przypis redakcyjny]
post funera vivit (łac.) — żyje po śmierci. [przypis redakcyjny]
posthumus (łac.) — pośmiertny; o dziecku urodzonym po śmierci ojca: pogrobowiec. [przypis edytorski]
post multas deliberationes (łac.) — po długich namysłach. [przypis redakcyjny]
