Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 464 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5174 przypisów.
rychło (starop.) — szybko, prędko; wkrótce. [przypis edytorski]
rychło (starop.) — szybko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, niedługo. [przypis edytorski]
rychło — szybko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, wkrótce; tu: czy, czy prędko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, wkrótce; tu: czy prędko. [przypis edytorski]
rychło — tu: czy szybko. [przypis edytorski]
rychłoż — czy rychło; czy szybko. [przypis edytorski]
rychły (daw.) — szybki. [przypis edytorski]
rychły — szybki. [przypis edytorski]
rychlej (daw.) — szybciej. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rychlej — szybciej. [przypis edytorski]
rychlej — szybciej. [przypis edytorski]
rychlejszy (daw., gw.) — szybszy. [przypis edytorski]
rychlej — tu: wcześniej. [przypis edytorski]
rychliwiej — dziś: bardziej rychło. [przypis edytorski]
rychtować (daw.) — przygotowywać; o broni: celować. [przypis edytorski]
rychtować (daw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]
rychtować (daw., z niem.) — przygotowywać; tu: przygotowywać do strzału, celować. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — gotować. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — oporządzać, przygotowywać. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — oporządzać, przygotowywać; tu: doprowadzać do porządku. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rychtować (gw.) — szykować, oporządzać; dorychtuję cię : urządzę cię (pot.). [przypis edytorski]
rychtować — przygotowywać; tu: celować. [przypis edytorski]
rychtować — szykować, przygotowywać; tu: ustawiać, celować. [przypis edytorski]
rychtując — kierując. [przypis redakcyjny]
rychtyczek (gw.) — zdrobn. od. rychtyk: dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyg (gw., z niem. richtig) — zupełnie jak. [przypis edytorski]
rychtyg (z niem.) — właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyg (z niem.) — właśnie, dokładnie. [przypis redakcyjny]
rychtyk — akurat, właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk — akurat, właśnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — Akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — akurat, właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — akurat, właśnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — właśnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (reg.) — całkiem, dokładnie tak. [przypis edytorski]
rychtyk (z niem.) — akurat, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (z niem.) — dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
Ryciardeta z Estu — nieznana zresztą, krewna Bianki i Diany. [przypis redakcyjny]
Ryciardot, Ryciardyn — Ricciardetto, syn Amona, brat Rynalda i Bradamanty. [przypis redakcyjny]
Ryciardyn, Ryciardot — Ricciardetto, syn Amona, brat Rynalda i Bradamanty. [przypis redakcyjny]
rycyna (tu pot.) — olej rycynowy, używany jako środek przeczyszczający. [przypis edytorski]
ryczałtem — licząc ogólnie, bez rozbicia na poszczególne pozycje. [przypis edytorski]
Rydberg, Viktor (1828–1895) — szwedzki pisarz i uczony. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1870–1918) — poeta, dramaturg doby Młodej Polski; do jego ślubu z Jadwigą Mikołajczykówną nawiązywał Wyspiański w Weselu. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan(1870–1918) — poeta i dramaturg, działacz kulturalny, tłumacz, autor m.in. baśni scenicznej Zaczarowane koło (1900). [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1870–1918) — polski poeta i dramatopisarz, autor m.in. popularnego widowiska jasełkowego Betlejem polskie (1904). [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis redakcyjny]
rydel — rodzaj łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydel — rodzaj wąskiej łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydel — rodzaj wąskiej łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydl (daw.) — dziś: rydel. [przypis edytorski]
rydwan (niem. Reitwagen) — prosty wóz kryty. [przypis redakcyjny]
Rydz — przedwojenna znana restauracja z dancingiem w Warszawie, przy ul. Nowosenatorskiej 1. [przypis edytorski]
Rydz-Śmigły, Edward (1886–1941) — polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939; często negatywnie oceniany ze względu na decyzje podejmowane przez niego kampanii wrześniowej. [przypis edytorski]
rydzy — rudy. [przypis redakcyjny]
ryfa — cymbał, bałwan. [przypis edytorski]
ryfa — cymbał (przezwisko). [przypis edytorski]
ryfa — określenie pogardliwe. [przypis redakcyjny]
ryfa — tu: dureń. [przypis redakcyjny]
Ryfejskie góry — tak nazywali starożytni góry gdzieś na dalekiej północy leżące (Ural?). [przypis redakcyjny]
Ryfeusz — Ryfeusz Trojańczyk, o którym Wirgiliusz mówi: Justissimus unus qui fuit in Teucris, et servantissimus aequi (Eneida, ks. 1). [przypis redakcyjny]
ryfuś — prostak, cham. [przypis redakcyjny]
Ryf wan Anout — rafa k. wyspy Anholt. [przypis redakcyjny]
Ryga — dziś stolica Łotwy, wówczas siedziba niemieckiego zakonu kawalerów mieczowych, założonego w oparciu o regułę templariuszy. [przypis edytorski]
Ryga wraz z okolicami z największem okrucieństwem była zniszczona — w r. 1710. [przypis redakcyjny]
rygielek (z niem.) — szew ze ściegów poprzecznych. [przypis redakcyjny]
rygiel — zasuwa zabezpieczająca drzwi. [przypis edytorski]
rygorozum (z łac.) — egzamin dopuszczający do wykonywania zawodu. [przypis edytorski]
ryhacie — tryb rozkazujący; sens całości: stosujcie się bojarowie do cara. [przypis redakcyjny]
Rykarda — małżonka Mikołaja I d'Este, matka Herkulesa I, doczekała się powrotu z wygnania syna i wstąpienia na tron przodków. Zob. Borso i Leonel. [przypis redakcyjny]
Ryknęły miedzią atamańskie płuca — ataman krzyknął tak głośno jak wojskowy kocioł, instrument z miedzi, używany jako wezwanie o bitwy. [przypis edytorski]
Ryksa-Rycheza (ok. 993–1063) — córka palatyna reńskiego, żona Mieszka II, królowa Polski. [przypis edytorski]
ryksza — dziś raczej: rikszarz; osoba ciągnąca rikszę. [przypis edytorski]
Rylejew, Kondratij Fiodorowicz (1795–1826) — poeta rosyjski, przyjaciel Mickiewicza, jeden z organizatorów i przywódców powstania dekabrystów, stracony w Twierdzy Pietropawłowskiej. [przypis edytorski]
Rylski — Rylski Benjamin. [przypis redakcyjny]
Rylski, Tadej Rozesławowicz, pol.: Tadeusz Zbigniew Rylski (1841–1902) — ukraiński działacz społeczno-kulturalny wywodzący się z polskiej rodziny szlacheckiej, etnograf; należał do grupy tzw. chłopomanów, grupy inteligentów poszukujących zbliżenia z miejscowym ludem, inicjatorów ukraińskiego odrodzenia narodowego; po ślubie z chłopką ukraińską przyjął prawosławie. [przypis edytorski]
Rymanów — polskie miasto w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim. [przypis edytorski]
rymarz — rzemieślnik wyrabiający uprząż, siodła i inne akcesoria jeździeckie (przede wszystkim ze skóry). [przypis edytorski]
rymarz — rzemieślnik wytwarzający uprząż i akcesoria jeździeckie. [przypis edytorski]
rym (daw.) — [tu:] zaklęcie. [przypis redakcyjny]
Rymkiewicz, Aleksander (1913–1983) — poeta, przed wojną związany z wileńską grupą „Żagary”, także autor książek dla dzieci. [przypis edytorski]
Rymkiewicz, Jarosław Marek (ur. 1935) — poeta, eseista, badacz poezji romantycznej, we własnej twórczości łączący tradycję romantyzmu z neoklasycyzmem. [przypis edytorski]
rymnąć — przewrócić się. [przypis edytorski]
rym (starop.) — [tu:] zażegnywanie, zaklęcie czarodziejskie. [przypis redakcyjny]
Rym — w żartobliwym tym wierszu poeta rozmyślnie spiętrzył rzadkie i dziwne wyrazy. [przypis redakcyjny]
rymy — dziś popr. forma N.lm: rymami. [przypis edytorski]
rymy* (starop.) — wiersze. [przypis redakcyjny]
rymy — wiersze. Safonie przypisywano wprowadzenie do poezji lirycznej zwrotek, z których jedna często pojawia się u Kochanowskiego. Nadto przełożył Kochanowski jeden z wierszy poetki greckiej. [przypis redakcyjny]
ryńskiego — reńskiego, znad Renu. [przypis redakcyjny]
Rynaldów (starop. forma) — Rynaldowy, (należący do) Rynalda. [przypis edytorski]
Rynaldowę, bohaterowę (starop. forma) — forma dzierżawcza, dziś zastąpiona konstrukcją z D.: Rynalda, bohatera. [przypis edytorski]
Rynald — syn Bertolda i Zofii, wnuk Gwelfa, jeden z najwaleczniejszych bohaterów chrześcijańskich. [przypis redakcyjny]
