Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Karol Bołoz Antoniewicz, Sonety, [Lecz jakże próżne są wszystkie nadzieje!...]
[Lecz próżna nadzieja, i martwe życzenia...] → ← Pielgrzym

Spis treści

      Wprowadzono uwspółcześnienia w następującym zakresie:

      Zmiany leksykalne, w tym ortograficzne, np.: łodź > łódź, drzy > drży, glęboko > głęboko

      Pisownia łączna/rozdzielna, np: wprzyszłość > w przyszłość

      Pisownia joty, np.: iakże > jakże, nadzieie > nadzieje, miia > mija, zachwieie > zachwieje, wzbiia > wzbija, więdnieie > więdnieje, truchleie > truchleje, rozwiia > rozwija, nadzieia > nadzieja, iego > jego, ięczy > jęczy, lepiey > lepiej

      Karol Bołoz Antoniewicz[Lecz jakże próżne są wszystkie nadzieje!…]

      Lonely my heart and rugged was my way
      Yet often pluck'd I as I past along
      The wild and simple flower of poesy.

      Soathey.

      1
      Lecz jakże próżne są wszystkie nadzieje!
      A czas okrutny, nie długo nam sprzyja,
      I wiosna życia, i szczęście nas mija,
      Gdy ostra burza słabą łódź zachwieje!
      5
      Słońce gorąco w obłoki się wzbija,
      Tknięty płomieniem, kwiat smutnie więdnieje;
      Młodzieniec stoi, patrzy, drży, truchleje,
      Gdy tak odmiennie świat mu się rozwija!
      Ostatnia nadzieja siły jego krzepi;
      10
      Choć łzy przelewa, choć jęczy głęboko,
      W przyszłość niepewną błędne rzuca oko;
      Ach! może kiedyś będzie sercu lepiej;
      Może się rozpacz w czułą radość zmieni,
      Może się życia młodość zazieleni!
      x