Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Karol Bołoz Antoniewicz, Sonety, Łzy
Jesień → ← [Gdzie bluszcz po zimnym grobie się wije...]

Spis treści

      Karol Bołoz AntoniewiczŁzy

      Les premieres joies d’un coeur fait pour aimer,
      N’ont pas d’autre langage que les larmes.

      Salvandy.

      1
      Że łzami człowiek światło życia wita,
      Łzy mu przez całe towarżyszą życie,
      Łzy okazuią słabsze serca bicie,
      Gdy piérwsza zorza, dziecieńciu zaświta!
      5
      Czy burzą zgięty, kwiat szczęścia okwita,
      Czy wiosna nowe, wydaie obficie,
      Czyli nas stawił los na szczęścia szczycie,
      Czyli w nieszczęścia, koleie nas chwyta;
      Ciągle łzy ronić, iest losem człowieka;
      10
      Łzy tylko ulgę przynoszą wstrapieniu,
      Łzami zrószony żal od nas ucieka;
      One czuć daią roskosze w westchnieniu;
      I choć iuż oko łzy sączyć przestało,
      Łzy, martwe ieszcze, skrapiaią ciało; —
      x