Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Tadeusz Miciński, W mroku gwiazd, Już świt, Samobójca
Dusza w czyścu → ← (Kiedy odejdę w dal...)

Spis treści

      Tadeusz MicińskiJuż świtSamobójca

      1
      Biją w mą czaszkę, jak w dzwon, głuche grzmoty
      i krwawa ręka pisze mi przekleństwo.
      Ja wybierając los mój, wybrałem szaleństwo
      i porzuciłem raj i zeszłem w czarne groty.
      5
      I płynę w mrok — i wiem, że oto zgasnę,
      jako pęknięte słońce. W imię Ojca, Syna!
      mam w sercu głaz, a tu głębina —
      jam tułacz — ale będę miał królestwo własne.
      Ta lufa zimna — lecz ogień gorący —
      10
      dobry to ogień, co ucisza serce —
      na górach wschodzi blask błogosławiący
      me wrogi i płaszcza królewskiego ździerce.
      Jako pelikan — krwi mojej żywicą
      karmiłem — nicość! — a dzieci me z głodu
      15
      umarły — a moja Matka niewolnicą
      obraca w żarnach krew i łzy narodu.
      Wezmę mój pług — ja Piastów pogrobowiec —
      ja dumny kneź — zaoram ziemię czarną —
      i będą iskry iść — jak złote ziarno.
      20
      — A na Łomnicy — strzaskam z porfiru grobowiec
      i wyjmę moje serce…
      x