Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szymon Askenazy, Uwagi z powodu listu Polaka do ministra rosyjskiego

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Głos pozytywnej krytyki listu otwartego opublikowanego przez Henryka Sienkiewicza w roku 1904, poświęconego trudnej sytuacji Polaków, będącej konsekwencją polityki rosyjskiej.

Szczerą diagnozę i postulaty unormowania relacji pomiędzy narodami Szymon Askenazy rozwija w oparciu o swoją rozległą wiedzę i znajomość historii, a także stosunków międzynarodowych i dyplomatycznych. Bystre oko humanisty i zdolność trzeźwej oceny rzeczywistości pozwalają mu sformułować tezy odważne, a wręcz bezkompromisowe. Poprawność polityczną uzależnia on od poszanowania narodowości i kultury Polaków oraz zaprzestania ich agresywnej rusyfikacji.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Szymon Askenazy

Ur.
24 grudnia 1865 (lub 1867) w Zawichoście
Zm.
22 czerwca 1935 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Dwa stulecia, Wczasy historyczne, Przymierze polsko-pruskie (1900), Pożegnanie stulecia (1901), Książę Józef Poniatowski (1905), Rosja - Polska 1815-1830 (1907), Łukasiński (1908), Napoleon i Polska, Gdańsk i Polska (1919)

Polski historyk, twórca szkoły historycznej Askenazego. Syn lekarza i wybitnego dyplomaty Salomona Askenazego. Studiował prawo i historię w Warszawie. Interesowała go historia polityczna, co przejawiło się wydaniem w 1886 r. w „Ateneum” rozprawki o Mablym. W 1894 r. otrzymał stopień doktora na Uniwersytecie w Getyndze. Tom rozpraw Studia historyczno-krytyczne ukazał się w 1894. Współpracował z „Ateneum”, „Biblioteką Warszawską”, „Kwartalnikiem historycznym”, „Tygodnikiem Ilustrowanym”. Habilitację zrobił w 1897 na Uniwersytecie Lwowskim. Przyczynił się do otworzenia archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Sztabu Generalnego. Askenazy patrzył na historię Polski w kontekście historii europejskiej, świetnie znał historiografię i źródła obcojęzyczne. Był patriotą, postulował powstanie wolnej i niepodległej Polski. Fascynowała go geneza Królestwa Polskiego. W latach 1898-1914 prowadził wykłady we Lwowie, w 1910 r. został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Stworzył własną szkołę historyczną Askenazego, w której przekazywał swoim uczniom wartości patriotyczne i pomagał im wydawać ich prace.